NIGHTMARE
1203 Words
"No, No, Akira! Please, don't do this!" pagmamakaawa ko. "NO!"
Napabalikwas naman ako dahil sa panaginip ko at nang tingnan ko ang kamay ko ay nanginginig ito. Huminga ako nang malalim at napahawak sa ulo ko.
Damn, that dream again.
Napatingin naman ako sa pintuan nang makita kong bumukas ito.
"Did you have another nightmare?" tanong niya sa akin, he walks towards me.
Tumango naman ako at umupo siya sa tabi ko. "Kenji, when will it leave me alone?" I asked.
Limang taon na ang nakaraan simula ng mangyari ang pinaka masamang pangyayari sa buhay ko, tatlong taon na rin akong nagpapatingin sa psychiatrist pero wala pa ring epekto.
Kenji is one of my friends and when we met I was so broke. It was when I left home without a single penny in my pocket. He took me in and befriended me even though he don't know who I am. Since then, I always wanted to protect him. It may look like I protected him but the truth is, he is the one who always protected me. He and the other omega in my circle.
"Because you couldn't let it go. You're still feeling guilty about what happened that day," kaagad na sagot ni Kenji. "Let it go, Haru. If you still insist on holding that guilt in your heart you will never find yourself happy," he advised.
Napakagat naman ako ng labi ko dahil sa sinabi niya. I know. Alam ko naman iyon pero hindi ko lang magawang pakawalan na lamang ang bagay na iyon ng basta basta. It will hunt me whenever I tried to scape or let it go.
"You know…" Napatingin naman ako kay Kenji nang magsalita siya. "Before I met Ryo, it was really hard. I was running away," he said, he looked at me and smiled. "But you know? When I embrassed the part of me being a recessive omega? Doon ko lang nalaman na marami palang tao na sumusuporta sa akin and I really addmire you, Haru,"
"Patawa ka, Kenji? I am weak so how come you admire me?" I said sarcastically.
"You're strong, Haru. You really are. Those people who had traumatic experiences were all strong. I was depressed when I was in high school, I even denied that I am an omega. But you? You brawled with it alone and even though you are at the end of the rope, you still hang on. That's why I admire you." Ngumiti siya sa akin. "You're strong and you're not alone."
His words make me feel like I really am a brave one.
Ngumiti na lamang ako sa kaniya at tumingin sa side table at saka ako tumayo. I have work right now and thanks to Kenji and his Alpha- Ryo I can finally find a decent job kahit na high school graduate lang ako.
"Ah, nasaan nga pala si Ryo at Hachiro?" tanong ko nang makalabas kami ng kwarto ko sa kanilang mansyon.
Kasalukuyan akong nakatira sa mansyon kasama si Kenji at Ryosuke na siyang tumulong sa akin makahanap ng trabaho na matino. Kapag wala rin naman akong pasok ay tinutulungan ko silang dalawa na mag-alaga kay Hachiro ang anak nila na two years old na.
"Nagpunta sila sa bahay," kaagad na sagot ni Kenji at naupo sa dinning table.
Kaagad naman ako nagsimulang gumalaw para gumawa ng almusal naming dalawa. Parehas kaming omega ni Kenji ang pinagkaiba lamang ay mayroon siyang mate at ako wala. Hindi naman din pumasok sa isip ko na magkaroon ng mate dahil sa nakaraan na mayroon ako.
"Makakauwi ka ba ng maaga mamaya?" tanong ni Kenji sa akin nang ilapag ko sa harapan niya ang plato na mayroong sinangag, itlog, at bacon.
Nagkibit balikat naman ako at saka ko inilapag ang plato sa mesa sa harap ko at naupo. "Hindi ko alam, depende. Alam mo namang first day ko sa trabaho ngayon," kaagad na sagot ko.
"Great. Sasabihan ko na lang supervisor mo. Pupunta si Rayle, Aoi, at Kasumi mamaya. The whole circle must be present." Sumubo naman ng isang kutsarang sinangag si Kenji.
Tumango na lamang ako dahil alam ko naman na si Kenji na ang bahala para makaalis ako sa trabaho mamaya ng maaga. Habang kumakain ay pinag-usapan pa namin kung ano ang mga gagawin namin mamaya sa get together naming lima.
Sa circle kasi na binuo ni Kenji mayroon lamang itong limang miyembro. Si Kenji, ako, si Aio na pinsan namin parehas ni Kenji, si Rayle, at si Kasumi. Naiiba ang circle ni Kenji dahil sa hindi siya masyadong nakikihalubilo sa ibang omega dahil ang mga ito ay tanging yaman lamang ang habol o hindi kaya ay mga alpha. Ayaw ni Kenji na sinasamantala siya kaya naman hindi siya basta basta nagiging kaibigan ng kung sino man at kapag napapansin niya na sumusobra na ay kaagad siyang umiiwas.
Kaagad din naman na nagpaalam si Kenji nang makatapos siyang kumain at agad din naman ako naghugas ng pinagkainan namin dahil maaga aga pa naman. Siguro kaya nagpa-iwan si Kenji ay para sabihin sa akin ang get together naming Key's omega circle. Simula kasi noong maging asawa ni Kenji si Ryo, naging maayos ang relasyon ni Aoi at Takeru na ngayon ay ikakasal na ay hindi na kami gaano nagkakaroon ng time para sa circle. Lalo pa na may anak na si Kenji at Ryo at soon ganoon din naman si Aoi at Takeru.
Nang matapos ako sa paghuhugas ay kaagad na akong nag-ayos at nagpunta sa trabaho ko upang magreport. Magtatrabaho ako sa isang hotel as bell boy at dahil na ring isa akong omega ay hindi ako maaring maging isang inner staff para magserve sa loob ng mga room.
After kong makausap ang supervisor ko na isa ring omega ay nagsimula na akong magtrabaho. Hindi ako mapirmi sa isang hotel floor dahil sa dami ng nagchecheck-in sa hotel. I welcome those guest, ilalagay ang mga laguage nila sa bellman's cart at habang papunta kami sa hotel room nila ay sinasabi ko sa kanila ang mga dapat nilang malaman gaya na lamang ng mga hotel facilities.
Kung titingnan parang madali lang ang trabaho pro ang totoo ay sobrang nakakapagod at hindi ko na nga alam kung paano ko pa naipilit na ngumiti. Sabi kasi ng supervisor ko na dapat laging nakangiti sa guest para hindi magkaproblema at kahit na mayroong problema ay dapat kalmado lamang.
Nang matapos ang shift ko ay kaagad naman ako nagpunta sa locker room at marami raming mga hotel staff ang nagpapalit ngayon doon. Karamihan sa kanila ay mga beta.
"'Di ba bago ka rin?" tanong ng isang lalaking kasabayan ko na pumasok sa hotel, at lumapit sa akin at nakangiti. Tumango naman ako bilang sagot. "Sasama ka naman sa dinner party 'di ba?" masayang tanong pa niya.
Umiling naman ako. "Hindi e, pasensya na. Mayroon kasi akong gagawin."
Kaagad naman akong namutla nang marinig ko ang paglatak ng dila ng isang lalaki sa likuran ko.
"Kabago bago pa lamang ay hindi na kaagad sasama," sambit nito.
"Sorry…"
Magsasalita pa sana ang lalaking beta na mukhang naiinis sa akin ngunit may biglng nagsalita at tumawag sa 'kin. "Haru?"
Napalingon ako sa tumawag sa kain at kaagad naman akong napatayo ng maayos.
"Sir…"
- Writer
