บทที่ 25
เพราะหวง
“พายยังน่ารักสำหรับพี่เหมือนเดิมจริงๆ ใช่ไหมครับ”
“คะ?” พะพายมึนงงสบตากับเขาที่เหมือนมีอะไรซ่อนเร้นอยู่ในนั้น
“พี่ถามว่าพายยังน่ารักเหมือนเดิมจริงๆ ใช่ไหม พายก็ตอบพี่มาสิ!!”
ต้าหมิงเสียงดุตามอารมณ์ เขาไม่เคยใจร้อนหรือหงุดหงิดอะไรง่ายๆ แต่วันนี้เพียงแค่เห็นคนอื่นกำลังให้ความสนใจพะพาย ก็รู้สึกโกรธจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้
“เอ่อ..พี่หมิงเป็นอะ อื้อ..” พะพายพูดยังไม่ทันจบชายหนุ่มก็บดจูบเข้าหา ปากอวบอิ่มถูกปิดด้วยเรียวลิ้นหญิงสาวได้แต่อึกอักอยู่ในลำคอ เขาดูดดึงบดขยี้เข้าหาอย่างรุนแรงจนเธอรู้สึกกลัว
“อื้อ อื้อ” พะพายเริ่มดิ้นพยายามผลักเขาออกห่าง แต่เหมือนยิ่งดิ้นต้าหมิงก็ยิ่งจูบแรงขึ้นริมฝีปากอวบอิ่มเริ่มเห่อช้ำ แต่กระนั้นริมฝีปากหนาก็ยังคงขยี้ลงมาอย่างหนักหน่วง
ที่แรกต้าหมิงก็แค่อยากจูบเพื่อสั่งสอนแต่เอาเข้าจริงเขากลับกระหายหนักมากขึ้น ลิ้นสากร้อนจึงรุกรานโพรงปากนุ่มอย่างด
