บางร่างอรชรพยายามสอดส่องสายตา และเดินตามไปด้วยความเร่งรีบ แต่แล้วอยู่ดี ๆ ร่างสูงของเขาก็หายไป จนเธอเองก็พยายามตามหา อย่างคนที่มีพิรุธ
“ไปไหนของเขาแล้วนะ”
“คุณหนู”
“กรี้ดดด” จนต้องตกใจสุดขีด เมื่อมือปริศนา ดึงตัวเธอเข้าไปในมุมลับที่อับสายตาคนอื่น
“อื้ออออออ”
“คุณหนู ผมเอง” เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้เธออย่างคนที่กลั่นแกล้งได้ชนะ
ในตอนที่เธอรีบเดินตามเขามา คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาก็ดึงเธอเข้าไปในมุมลับก่อน และกอดเธอจนแน่น มือหนาปิดปากไว้
“เฮียเฟย” คนตัวบางที่อยู่ในอ้อมกอดของคนที่ตัวเองไฝ่หา ก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ก็ไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรแบบนี้ด้วยสิ
“ฟอดดดดด คิดถึงนะครับ” ใบหน้าหล่อก็โน้มตัวเข้าไปหอมแก้มขาวสูดเข้าเต็มปอด
“คิกคิก เจินคิดถึงเฮียเฟยมากกว่า คิดถึงมากเลย ฟอดดดด” แล้วเธอก็หันมากอดเขาไว้จนแน่นเช่นกัน ช่วงเวลาที่ไม่คิดว่าจะมีก็เกิดขึ้นแล้ว
“มาเช้าจริงด้วยแฮะ” เขาพูดขึ้นอย่างล้อเลียน
