“เมาขนาดนี้เดินไม่ไหวแล้วมั้งคะ”
ฮันเตอร์มองหน้าเธอ ใช่เธอดูเมามากจริงๆ
“ไปเถอะครับคุณนับดาว เดินเล่นรับลมซักหน่อย
ค่อยกลับมาอาบน้ำนอนจะได้สบายตัว ”
เจไดพูดขึ้นอย่างเห็นด้วย
“อืม ไปก็ได้ค่ะ ขอยกหมดแก้วนี้ก่อนเสียดาย ”
เธอกระดกจนหมดแก้ว แล้วยืนตัวตรงโอนเอนนิดหน่อย แต่ถูกจับด้วยมือหนาให้เดินคู่กันไป นับดาวยิ้มพร้อมใจเต้นแรง มองมือใหญ่ที่จับมือเธอไว้แน่น แล้วเดินลัดเลาะไปตามริมหาด
“พรุ่งนี้จะไปกี่โมงคะ ฉันจะตื่นทันรึเปล่า ”
นับดาวถามขึ้น เมื่อต่างคนก็ต่างเงียบกันมาซักพัก
“ไม่ต้องถามเรื่องงานแล้ว เรามาเดินผ่อนคลายนะ ”
นับดาวเงียบไปอีกครั้งปล่อยให้บรรยากาศบำบัดความตึงเครียดทั้งหมด จนมาถึงโขดหินใหญ่ๆ ฮันเตอร์ก้มมองเธอแล้วถามขึ้น
“อยากขึ้นไปนั่งรึเปล่า ”
คนตัวเล็กพยักหน้า เขาจับมือเธอปีนขึ้นไปบนโขดหินที่ไม่สูงนัก แล้วนั่งลงข้างกัน
“วันนี้มีความสุขรึเปล่า”
ฮันเตอร์ถามเธอ พร้อมมอ
