“เชี้ยเอ๊ย ไข่ก็เจ็บ เมียก็ต้องง้อ อย่าพึ่งเป็นหมันนะไอ้โซน ยังไม่มีน้องให้มีโซเลย นี่ก็เหมือนแกล้ง ดูทางที่มา ไข่ระบมหมดแล้ว” โซนปั่นจักรยานอย่างยากลำบาก ด้วยไม่สามารถนั่งได้เต็มอานจักรยาน ทุกครั้งที่ผ่านเนินดินขรุขระก็ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บส่วนกลางกายความเป็นชาย
“หนูนารารอป๋าโซนด้วย” นาราไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองตามเสียงเรียก ยิ่งเขาเรียกเธอและแทนตัวด้วยสรรพนามเช่นนี้ก็ยิ่งนึกขุ่นเคืองทำให้เร่งความเร็วของจักรยานยิ่งขึ้นไปอีก ในขณะที่เสียงลมหนาวกระทบยอดสนจนไหวเอน หิมะยังคงตกโปรยปรายอย่างต่อเนื่อง
“นารา นารา” โซนเร่งปั่นจักรยานตามไปให้ทันนารา พร้อมส่งเสียงเรียกไปตลอดทาง ท่าจะไม่ดี เมื่อหิมะแรกน่าจะกำลังจะกลายเป็นพายุหิมะ
“อะไรของพี่โซนเนี่ย” นารากำเบรคแน่นเมื่อโซนอาศัยจังหวะลงเนินนำพาจักรยานมาหยุดต่อหน้าอย่างกะทันหัน จนเธอเสียหลักล้มลงไปกับพื้นที่เริ่มมีหิมะปกคลุม พอลุกขึ้นมาได้ก็แผดเส
