ep7
1511 Words
อิงดาวนั่งนิ่งอยู่บนเตียงให้พยาบาลแทงเข็มน้ำเกลือใหม่ เธออยากออกจากโรงพยาบาล แต่ด้วยทุกคนขอร้องเธอจึงต้องอยู่ต่อ เมื่อพยาบาลออกไปเธอก็นอนตะแคงหันหลังให้ทุกคน
" ฟ้าไม่เป็นไรแล้วนะลูก คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกรู้ไหม มันอยากได้ก็ให้มันไปแค่กระเป๋าใบเดียว"
" แต่ในกระเป๋ามีเงินกับโทรศัพท์ด้วยนะน้าณี ฝรั่งคนนั้นให้เงินพิเศษฟ้าเป็นปึกเลยนะ"
อรุณีหันขวับมาทำหน้าดุใส่พิชชาจนพิชชาต้องยิ้มแหยๆ ขจรเดินอ้อมมาอยู่ข้างหน้าอิงดาวถามด้วยความเป็นห่วง
" ปวดหัวไหมลูกเจ็บตรงไหนอีกหรือเปล่า"
อิงดาวไม่ตอบแต่เรียกอรุณี
" แม่ "
" แม่อยู่นี่"
" แม่รู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ใช่ฟ้า"
พอได้ฟังอรุณีก็เข่าอ่อนแทบทรุด ขจรก็ตกใจจนหน้าซีด เขาไม่ต้องการให้อิงดาวฟื้นความจำ เขาต้องการให้เธอเป็นลูกสาวของเขาอยู่กับเขาไปตลอด เขายอมรับว่าเห็นแก่ตัว แต่เขาชอบลูกสาวที่อ่อนโยนเรียกเขาว่าพ่อคนนี้มากกว่า พิชชามองหน้าทั้งสามคนสลับไปมา นี่มันเรื่องอะไรกัน
" นายครับผมจัดการสั่งสอนมันแล้วครับส่วนกระเป๋าของมีค่าทุกอย่างยังอยู่ครบ ผมให้คนไปส่งคืนเธอแล้วครับ"
ธนากดวางสายแล้วเดินจากไป ลูกน้องก็เดินตามปล่อยให้ชายคนร้ายที่วิ่งราวกระเป๋านอนขดตัวอยู่บนพื้นด้วยสภาพสะบักสะบอม
" ฟ้า เอ๊ย ดาวแก เอ๊ยเธอ หรือว่าคุณดีหล่ะ"
" พิช เคยพูดยังไงก็พูดแบบเดิมนั่นแหละ ช่วงเวลาที่ผ่านมา แกคอยดูแลฉันเคียงข้างฉันมาตลอด ฉันถือว่าแกเป็นเพื่อนคนหนึ่งของฉันแล้ว "
" ขอบคุณนะ แล้วแกจะไปจริงเหรอ"
" ฉันมีเหตุผลหน่ะ แค่ไปทวงของของฉันกลับคืน บ้านสมบัติหรือพ่อฉันไม่คิดอะไรเพราะฟ้าก็เป็นลูกคนหนึ่งของคุณพ่อเหมือนกันเธอย่อมมีสิทธิ์ แต่วัตรเป็นแฟนของฉัน เราหมั้นกันมาตั้งแต่เด็ก คบกันจริงๆจังๆมา7ปี ฉันไม่ต้องการเสียเขาไป"
" แต่ถ้าฟ้าสลับตัวกับแกจริงอย่างที่พวกเราสงสัย งั้นตอนนี้มันก็ต้องสวมรอยเป็นแก รวมทั้งสวมรอยเป็นแฟนของแฟนแกด้วย แล้วถ้าเขาสองคนมีอะไรกันไปแล้ว แกจะทำใจได้เหรอ"
อิงดาวปล่อยผ้าที่กำลังเก็บใส่กระเป๋าหลุดมือยืนเหม่อลอย นั่นสิเธอจะทำใจได้ไหม คนเป็นแฟนกันมีเซ็กซ์กันเป็นเรื่องปกติธรรมดา เธอนอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่โรงพยาบาลเป็นปี หากอิงฟ้าสวมรอยเป็นเธอย่อมต้องใกล้ชิดราชวัตรอยู่แล้ว เรื่องเซ็กซ์ก็ยิ่งห้ามไม่ได้เลย
" ฟ้า เอ๊ยดาว อย่าคิดมากเลยนะ บางทีอาจไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้ เห็นแกแบบนี้แล้วไม่สบายใจเลย เอางี้ฉันไปกับแกด้วยดีกว่า"
" ไม่ต้อง แกจะไปได้ยังไง ถ้าแกไปแล้วใครจะอยู่ดูแลแม่แก ถ้าไปก็ต้องลาออกจากงานแล้วจะเอาเงินที่ไหนใช้ สมัยนี้งานยิ่งหายากอยู่"
" แต่ฉันเป็นห่วงแก แม่ฉันมีลุงกู่อยู่เป็นเพื่อนพวกเขาข้าวใหม่ปลามันพึ่งอยู่ด้วยกัน ไม่สนใจฉันหรอก ฉันไม่อยู่ดีสะอีกไม่เป็นก้างขวางพวกเขา ส่วนเรื่องงานไว้ไปหาใหม่ที่นู่นก็ได้ งานอะไรฉันทำได้หมดแหละ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนเถอะนะ สองหัวดีกว่าหัวเดียว ฉันกับฟ้าคบกันมาหลายปีฉันรู้จักมันดี ฉันช่วยแกได้เยอะเชื่อสิ"
" แล้วทำไมไม่รู้ว่าฉันไม่ใช่ฟ้าตัวจริงตั้งแต่แรก"
" แหม ฉันก็ผิดสังเกตุอยู่หรอก แต่ฉันคิดว่าแกหัวสมองได้รับความกระทบกระเทือน ก็เลยมีอะไรที่แปลกแตกต่างไปจากที่เคยเป็น ก็ไม่คิดว่าแกจะไม่ใช่ฟ้า"
เก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋าเสร็จอิงดาวออกมาจากห้องเข้าไปหาอรุณีกับขจรที่นั่งหน้าเศร้าอยู่ที่โซฟา
" แม่คะ พ่อคะ "
" ฟ้า ดาว"
" พ่อคะแม่คะอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ หนูไม่ได้ไปแล้วไม่กลับสักหน่อย หนูไปทวงของบางอย่างของหนูคืนเท่านั้น หนูสัญญาว่าจะกลับมาหาแม่กับพ่อแน่นอน"
" ดาว แล้วถ้าลูกไม่ได้ของสิ่งนั้นกลับคืนหล่ะลูกจะทำยังไง"
อิงดาวเหม่อลอยไม่ตอบ เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าราชวัตรไม่ยอมเชื่อเธอ ไม่สนใจเธอ เธอจะทำยังไง แต่เธอจะทำทุกอย่างให้เขารู้ ว่าเธอคืออิงดาวตัวจริง
" ดาว ดาว แย่แล้ว "
พิชชาที่พึ่งกลับบ้านไปได้ไม่นานวิ่งกระหืดกระหอบมา
" มีอะไร"
" ดู ดูข่าวนี่สิ "
อิงดาวรับโทรศัพท์มาจากพิชชา เห็นภาพอิงฟ้าควงแขนราชวัตร ในข่าวพาดหัวข้อว่าทั้งสองกำลังจะแต่งงานกัน อิงดาวกำโทรศัพท์แน่น
" ฉันว่าแกต้องรีบแล้วแหละ เขาประกาศจะแต่งงานกันเดือนหน้าอยู่แล้ว แค่ไม่กี่วันจะเปิดโปงฟ้าว่าเป็นตัวปลอมที่สวมรอยเป็นแกเขาจะเชื่อหรือเปล่า"
" ให้แม่ไปด้วย แม่จะไปอธิบายให้เขาเข้าใจเอง"
" พ่อด้วยพ่อก็จะไปยืนยันด้วยว่าดาวเป็นตัวจริง"
" ไม่ต้องหรอกค่ะ พ่อกับแม่ไม่ต้องไปหรอกเรื่องนี้หนูจะจัดการด้วยตัวเอง"
อรุณีกับขจรมองตามรถจนลับสายตา ความรู้สึกวูบโหวงเกิดขึ้นในใจของพวกเขา
อิงดาวพาพิชชามาที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง
" โอ้โห ห้องกว้างมากหรูมากเลยแก โอ้วิวดีด้วยที่นี่คงแพงมากใช่ไหม"
" อือ ก็ไม่เท่าไหร่ แต่ฉันใช้เงินของฉันซื้อเองนะ "
คอนโดที่นี่เธอพึ่งจะซื้อ ยังไม่ทันจะได้ย้ายเข้าอยู่ก็เกิดอุบัติเหตุเสียก่อน และไม่มีใครรู้ว่าเธอซื้อคอนโดนี้
" ว้าวเก่งจัง แล้วเมื่อก่อนแกทำงานอะไรอ่ะ"
" นอกจากช่วยงานที่บริษัทของคุณพ่อแล้วฉันก็เป็นอินฟลูเอนเซอร์ รับงานรีวิวสินค้า"
อิงดาวตอบพลางเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้
" พิชแกอยู่อีกห้องนะ ไปเก็บของสิเดี๋ยวจะได้ไปหาอะไรกินกัน"
" ยังมีอีกห้องเหรอ "
" อือห้องข้างๆไง ในห้องนี้มีสองห้องนอน ฉันยกห้องนั้นให้แก"
" งั้นฉันไปเก็บของก่อนเดี๋ยวมา"
ปราชัยดูคลิปจากกล้องวงจรปิดเมื่อปีก่อนที่ลูกน้องส่งมาให้ด้วยแววตาแข็งกร้าว เรื่องที่เขาสงสัยมาตลอดเป็นเรื่องจริง ลูกสาวที่เขารักและเลี้ยงมาเองกับมือทำไมเขาถึงจะไม่รู้ว่าเธอเปลี่ยนไปอย่างไร เขารู้ตั้งแต่ที่เธอแพ้ขนแมวแล้ว แต่เขาก็คิดว่ายังไงอิงฟ้าก็คือลูกสาวของเขาคนหนึ่งเช่นกัน เขารอให้เธอพูดความจริงด้วยตัวเอง แต่รอจนผ่านมานานขนาดนี้ เธอก็ยังคงปกปิดต่อไปสวมรอยเป็นน้องสาวตัวเอง ใช้ชีวิตสุขสบายในขณะที่น้องสาวตัวเองนอนเป็นเจ้าหญิงนิทรา เขาน่าจะให้คนของเขาไปเอาคลิปจากกล้องวงจรปิดที่โรงพยาบาลและกล้องหน้ารถมาให้เร็วกว่านี้
ก็อก ก็อก ก็อก
" นายครับคุณหนูมาแล้วครับ"
" คุณพ่อ คุณพ่อให้คนไปตามหนูมาพบที่นี่มีอะไรหรือเปล่าคะ"
อิงฟ้าเห็นปราชัยจ้องหน้าเธอเหมือนจะพูดอะไรแต่ไม่พูด จนเธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติไป
" คุณพ่อมีอะไรหรือเปล่าคะ"
" ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง"
" คะ"
"มีความสุขดีไหม"
" ก็ดีค่ะหนูมีความสุขดี ยิ่งตอนนี้ใกล้ได้แต่งงานกับวัตรแล้วหนูตื่นเต้นและมีความสุขมาก"
" นั่นสินะ ลูกคบกับวัตรมากี่ปีแล้วนะพ่อจำไม่ได้แล้ว"
อิงฟ้ายิ้มค้าง เธอรู้แค่อิงดาวคบกับราชวัตรมาหลายปีแต่ไม่รู้กี่ปี หลังจากเงียบไปสักพักก็ตอบ
" 7ปีค่ะ"
ปราชัยกระตุกยิ้มมุมปาก เดาถูกด้วยสินะ
" แน่ใจแล้วใช่ไหม"
อิงฟ้าหน้าซีดเธอตอบผิดเหรอ หรือว่าปราชัยจะสงสัยอะไร
" พ่อถามว่าแน่ใจไหมที่จะแต่งงาน"
" แน่ แน่ใจค่ะ หนูกับวัตรเราคบกันมานานและเราก็รักกันมาก"
" งานนี้พ่ออยากให้แม่ของลูกมาร่วมงานด้วย ยังไงก็เป็นแม่ลูกกัน"
" ไม่ได้ค่ะ เอ่อ หนูกับแม่จากกันหลายปีไม่สนิทคุ้นเคย เอ่อบางทีท่านอาจไม่มาก็ได้"
" ต้องมาสิ ลูกสาวที่คลอดมาเองเลี้ยงมาเองกับมือ แต่งงานทั้งที ยังไงก็ต้องมา"
- Writer
