จากทางเดินหน้าห้องพักของเธอมีดอกไม้และเทียนหอมประดับไปทั่วบริเวณ ทอดตัวไปยังชายหาดกว้างตรงหน้าที่เธอมองเห็นซุ้มอาหารวางอยู่
แต่ไม่เห็นใครเลยอยู่ตรงนั้น น่าแปลกเสียจริง แก้มใสเดินไปเรื่อยๆ มองภาพถ่ายของตัวเองตั้งแต่เด็กๆ ที่ถูกประดับอยู่กับซุ่มดอกไม้ เป็นภาพแอบถ่ายบ้าง เธอยิ้มสู้กล้องบ้าง
ฝีมือการถ่ายเธอจำได้เพราะหลายภาพชลธารเป็นคนถ่ายให้เธอ นั่นทำให้เด็กสาวถึงกับอมยิ้มออกมาในทันที
“อาธาร” เธอครางชื่อเขาเบาๆ เมื่อเห็นเขายืนหันหลังให้เธออยู่ เขาอยู่ในชุดสีฟ้าสดใสไม่ต่างจากเธอ ร่างสูงเพรียวแข็งแรงหันมามองเธอด้วยรอยยิ้ม แล้วเขาก็เดินเข้ามาหา ก่อนจะถือมาลัยดอกไม้หอมกรุ่นมาคล้องให้ที่คอของเธอ
“อาธารจะหาเสียงเหรอคะ คิกๆ” เธอหัวเราะเสียงใสเมื่อเขาคล้องมาลัยดอกไม้ให้เธอ
ชลธารหลุดหัวเราะออกมา เขาถึงกับยิ้มกว้างจนเธอต้องยิ้มตาม
“ชอบไหม บรรยากาศดีมากเลยนะ” เขาชวนคุย
“ใช่ค่ะ บรรยากาศดี และชอบมาก
