กำจัดเสี้ยนหนาม (60%)

1983 Words

“ช่วยไม่ได้ ก็มึงเสือกอยากโง่เองนี่หว่า” วูล์ฟลอยหน้ายักไหล่อย่างโอหัง “ไอ้วูล์ฟ! ไอ้เวร! ตายซะเถอะมึง!” อูโก้ตะโกนลั่นด้วยความคั่งแค้นสุดฤทธิ์ ขณะชักปืนออกมาหมายจะยิงคนที่ทำให้เขาอับอายขายขี้หน้าอย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น เหตุการณ์อันน่าสะพรึง ทำเอาผู้คนในงานต่างแตกฮือ บ้างก็วิ่งหนีกันจ้าละหวั่น ความโกลาหลลูกย่อมๆ เปิดโอกาสให้วูล์ฟได้เอาตัวรอด ด้วยการสาดไวน์ชั้นยอดใส่หน้าอีกฝ่าย แล้วกลิ้งหลบลูกกระสุนอย่างคล่องแคล่วว่องไว ก่อนที่ลูกน้องคนสนิทจะยิงสวนกลับไปถูกแข้งซ้ายของอูโก้อย่างแม่นยำปานจับวาง ปัง! กระสุนเพียงนัดเดียว ทว่ากลับสามารถทำให้คนชาติชั่วทรุดกายลงไปร้องครวญคราง และทำหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด ทันใดนั้นลูกน้องของทั้งสองฝ่ายก็ยืนประจันหน้ากันพร้อมอาวุธในมือครบครัน คงไม่ต้องแปลกใจว่าพวกเขาเอาปืนเข้ามาได้ยังไง เพราะทุกครั้งมันก็จะมีการลักลอบเอาอาวุธเข้ามาภายหลังอย่างนี้เป็นปร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD