ชีวิตของทั้งคู่ยังคงดำเนินไปเรื่อย ๆ มีทั้งสุขทั้งเศร้าเง้างอดกันไปเป็นเรื่องปกติของคู่รัก ส่วนเรื่องครอบครัวทั้งสองยังคงไป ๆ มา ๆ เนื่องจากยังไม่ได้ตบแต่งกันซึ่งผู้ใหญ่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเป็นเรื่องของเด็ก ๆ
หลังจากต่างคนต่างยุ่งกับงานจนไม่มีเวลาได้ออกไปเที่ยวเหมือนคู่รักวัยรุ่น กระทั่งพร้อมหาวันหยุดได้เขาก็พาไลลาไปเที่ยวทะเลสองคนหลังจากนั่งเครื่องและเดินทางมาถึงที่พักทั้งสองก็เอาของสัมภาระไปเก็บ ก่อนจะรีบมาเดินมาข้างนอกดูพระอาทิตย์ตกในช่วงเย็นเนื่องจากเพิ่งมาถึงแต่ก็ยังดีที่ทันดูพระอาทิตย์ลับฟ้า สองชายหญิงเดินจับมือและพูดคุยกันไปเรื่อยๆ โดยไม่มีจุดหมาย ก่อนจะหยุดยืนดูพระอาทิตย์ที่ค่อย ๆ ถูกทะเลกลืนลงไปช้า ๆ
“หนูไม่คิดว่าจะมีวันนี้ หนูคิดว่าพี่คงไม่รอหนูแล้ว”
“ถึงจะหล่อมาก แต่ก็รักเดียวใจเดียวนะ”
“ทำไมพี่ถึงยังรอหนูเหรอ ทั้งที่ตอนนั้นมันก็เป็นแค่ความรักเด็ก ๆ ที่ดูเหมือนไม่ได้จริงจังอะไร
