“ใช่ค่ะ พี่สุรัช พี่ชายคนเดียวของฉันเสียชีวิตไปแล้ว บริษัทเดอร์มาแคร์ที่เขาเปิดไว้ ฉันจึงต้องจัดการเรื่องทุกอย่างแทน รวมทั้งหนี้สินต่างๆ ด้วย และหนี้ก้อนสุดท้ายก็คือสองล้านบาทนี้แหละค่ะ”
“เดอร์มาแคร์ของสุรัช” ราเมศทบทวนความทรงจำ ชื่อบริษัทกับชื่อเจ้าของ ไม่ผิดแน่ เป็นบริษัทลูกค้าของเขาเอง ไม่น่าเชื่อว่าสุรัชจะเป็นพี่ชายของสิตาลอีกอย่างเขาจำได้ดีสุรัชไม่ได้ใช้นามสกุลเดียวกับสิตาล
“เขาเป็นอะไรเสียชีวิต”
สิตาลเม้มปากแน่นทั้งที่อยากตะโกนใส่หน้าว่าน้องสาวตัวดีของคุณนั่นแหละที่เป็นคนทำให้พี่ชายฉันแต่ ก่อนเบือนหน้าหนี
“ผมขอโทษที่ถามออกไป ไว้คุณพร้อมจะเล่าค่อยบอกก็ได้ ว่าแต่ตอนนี้ คุณจะทำยังไงต่อไป” ราเมศเห็นสีหน้าเจ็บปวดของสิตาลก็นึกสงสาร ไว้เขาจะถามเธออีกที
“ฉันจะไปปรึกษาเจ้าหน้าที่ก่อนแล้วกันค่ะ ส่วนคุณหาที่นั่งรอไปก่อน” สิตาลตัดบท ข่มความคิดถึงพี่ชายที่จากไปแล้วให้ลดลง เดินกลับไปหาเจ้าหน้
