“นี่ค่ะแบบนี้ แต่นี่เหลือแค่เปลือก เพราะผีทุเรียนซัดเรียบหมดแล้ว” พริตตี้ใช้นิ้วค่อยๆ คีบเปลือกทุเรียนที่จอมใจโซ้ยไปเมื่อค่ำวานนี้ออกมาจากถังขยะ ด้วยท่าทางขยะแขยง อีกทั้งยกมือขึ้นปิดจมูก
“ถ้าเขาไปซื้อฉันไม่กิน ฉันจะไปซื้อเอง” มีแง่งอนจะไม่ยอมให้เขาไปซื้อให้ เธออยากกินเธอก็จะไปซื้อเอง ไม่จำเป็นต้องไหว้วานหรือพึ่งพาเขาเลยสักนิด เพราะไม่อยากให้เขามาทวงบุญคุณทีหลัง
“นี่แม่จอมแสบ อยากจะกินแล้วยังเรื่องมากอีก” นลนี่ต่อว่าเพื่อนเสียงดัง เพราะไม่อยากให้คนกำลังท้องกำลังไส้เดินมาก มันไม่ดีต่อเด็กในท้อง เป็นห่วงกลัวหลานจะไม่ปลอดภัย
“ถ้าแกจะไป ต้องให้สามีแกไปด้วย ไม่งั้นก็ไม่ต้องไป โอเคไหม” มีข้อต่อรองกับสาวแสบ ถ้าจอมใจไม่ทำตามเงื่อนไขที่สี่นางตั้งไว้ ก็อย่าหวังจะได้ออกจากห้องนี้ง่ายๆ
“โอ้ยๆๆ อะไรนักหนาเนี่ย ก็ได้…ก็ได้ อีเพื่อนบ้านี่เรื่องมากจริง” ใบหน้าหงิกงอ บ่นอุบด้วยความไม่พอใจ ที่เพื่อนพยาย
