ในระหว่างนั้นสี่สาวกำลังมาหาจอมใจที่บ้านพอดี เพราะทั้งสี่ไม่ได้แวะเวียนมาเยี่ยมแม่จอมแสบและหลานตัวน้อยมาหลายวันแล้ว จึงเกิดอาการคิดถึง พอรถที่มีแลรี่นั่งเป็นสารถีเคลื่อนมาอย่างช้าๆ ในตรอกแคบๆ ก่อนจะถึงบ้านของจอมใจ แม่คนหูตาว่องไวอย่างพริตตี้ก็เห็นคนกำลังต่อสู้กันอยู่ในระยะสองร้อยเมตรข้างหน้า
“นังแลรี่แกจอดรถก่อนสิ มีคนโดนรุมทำร้าย” พริตตี้บอกให้หยุดรถทันที เมื่อเห็นว่ามีผู้ชายสองคนกำลังรุมทำร้ายชายชาวต่างชาติอยู่ แถมคนท้องกำลังกวักมือให้รถของพวกหล่อนจอดอีก แล้วอย่างนี้ยังจะให้หล่อนทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ได้อย่างไรไหว
“แล้วไงยะนังพริตตี้ แกจะทำตัวเป็นฮี่โร่หรือไง ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ ฉันกลัว” ใช่ว่าคนขับจะไม่เห็นเหตุการณ์ที่กำลังดุเดือดอยู่ข้างหน้า ไอ้อยากช่วยมันก็อยากอยู่หรอก แต่ชายใจหญิงอย่างแลรี่หวาดกลัวเกินกว่าจะทำตัวเป็นฮีโร่ไหว หนำซ้ำยังลดความเร็วของรถลงไปอีก จนเกือบจะเป็นเต่าคลาน
