28
Part : หมูหวาน
ฉันนั่งกินข้าวด้วยความรู้สึกผิด ที่ขึ้นเสียงใส่พี่ติณห์ต่อหน้าเพื่อน เขาคงเสียหน้ามาก ฉันไม่ควรทำแบบนั้น กินข้าวล้างถ้วยล้างชามเสร็จ ฉันก็ยังรู้สึกผิด ยังไม่มีโอกาสได้ขอโทษ เพื่อนพี่เขายังไม่กลับ ตอนนี้ก็นั่งเล่นเกมกันอยู่ห้องนั่งเล่นนู้น พี่ญาณินกับพี่หนอนก็เพิ่งเข้าไปร่วมวงกับผู้ชายหลังจากช่วยฉันเก็บของเสร็จ
ฉันยืนกุมมือช่างใจว่าจะเข้าไปดีมั้ย แต่ในขณะนั้นพี่ติณห์ก็หันมามองแล้วกระดิกนิ้วเรียกให้เข้าไปหา ฉันเดินเข้าไปนั่งข้างๆ กอดเอวสอบซุกหน้ากับอก ดีนะพี่เขานั่งขอบสุด เลยไม่ต้องเดินผ่านคนอื่น
"เป็นอะไร"เขารู้สึกถึงความผิดปดติของฉันจึงลูบหัวถาม
"หมูหวานขอโทษ"
"เรื่อง?"
"ที่พูดแบบนั้นที่โต๊ะอาหาร"ผงกหัวขึ้นสอบตา น้ำตาคลอ ฉันผิดเอง
"เรื่องแค่นั้นเอง ร้องไห้ทำไม"เขาอมยิ้มมองหน้าฉัน
"กลัวพี่ติณห์เสียใจ เสียหน้าด้วย"
"ไม่ได้เสียหน้า แต่เสียใจนิดหน่อย" เห็นมั้ยเข
