“แก้มจ๋าอย่าเดินเร็วนักสิจ๊ะ เดี๋ยวกระเทือนถึงลูกนะ” ว่าที่คุณพ่อส่งเสียงปรามด้วยความเป็นห่วงในความปลอดภัยของคนท้อง เมื่อกี้หมอก็เพิ่งบอกไปอยู่หยกๆ ว่าให้ระวัง แต่ดูเหมือนคุณแม่จอมดื้อไม่คิดจะทำตามคำแนะนำนั่นเลยสักนิด ยิ่งได้ยินเสียงเขาไล่หลังมาเธอก็ยิ่งซอยเท้ายิกๆ
“บอกให้เดินระวังๆ ไงคนดี” มาร์โครีบสาวเท้ายาวๆ ตามเข้าประชิดตัวแม่ของลูก แล้วคอยประคองด้วยความเป็นห่วงอย่างสุดหัวใจ
“เอ๊ะ…คุณนี่! เป็นครูฝ่ายปกครองหรือไงกัน ถึงได้มาคอยจับผิดคนอื่นอยู่ได้” สาวน้อยแหวลั่นด้วยความรำคาญกับความเจ้ากี้เจ้าการของชายหนุ่ม เอาแต่ออกคำสั่งอยู่นั่นแหละ บุปผชาติมองใบหน้าหล่อลากไส้ที่ส่งยิ้มแหยๆ มาให้ แล้วขึงตาใส่ด้วยความหงุดหงิด ซึ่งมาร์โคก็พยายามที่จะเข้าใจว่าเธอคงจะอารมณ์แปรปรวนเพราะภาวะตั้งครรภ์ จึงได้แต่ใจเย็นไม่คิดจะโต้ตอบอะไร
“ก็ผมเป็นห่วงเบบี๋กับลูกของเรานี่นา” พ่อเจ้าประคุณทำหน้าสลดที่โดนเม
