“แม่ครับ…” เสียงที่โมนารู้สึกเป็นกังวลที่สุดดังขึ้นจากระยะไกลพอสมควร ริมฝีปากสวยรีบผละออกจากคนตรงหน้าทันทีด้วยความลนลาน
รวมถึงจะผลักสะโพกหนาที่ตอกอัดตัวเองอยู่ออก แต่อีกคนกลับไม่ยอม
“เวค ลูกตื่นแล้ว”
“ใกล้แตกแล้ว ลูกยังเดินมาไม่ถึงหรอก” ว่าแล้ว คนตัวสูงก็ล็อกร่างแม่ของลูกไว้กับที่พลางขยับเอวสอบในการตอกอัดเร่งจังหวะให้ถี่รัวมากขึ้นเท่าที่จะทำได้
ปึก! ปึก! ปึก!
แน่นอนว่าเสียงเนื้อกระทบกันนั้นจะต้องดังลั่นไปทั่วห้องครัวใหญ่ จนทำให้เด็กน้อยที่กำลังตามหาพ่อแม่อยู่ค่อย ๆ สาวเท้าเดินตรงเข้ามา…
“เวคินทร์…” ริมฝีปากสวยขยับเอ่ยเรียกชื่อคนรักแบบหายใจไม่ทั่วท้อง ทั้งนึกกลัว แต่ก็วูบวาบไปทั่วทั้งร่างกาย
“ใกล้แล้ว” เจ้าของใบหน้าหล่อบอกเสียงน้ำเสียงกระเส่าพร้อมกับตอกอัดเน้น ๆ เข้าที่รูกลีบตรงหน้าซ้ำ ๆ อยู่หลายครั้ง ก่อนที่โมนาจะรับรู้ได้ถึงแรงพุ่งของน้ำเชื้อสีขาวขุ่นที่เข้ามายังภายในของเธอ รวมถึ
