ก๊อก…ก๊อก…
แสนรักเคาะประตูเพียงไม่นานร่างสูงที่ยังอยู่ในชุดเดิมเพราะยังไม่ทันได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นก่อนจึงมาเปิดประตูให้ คิ้วดกหนาที่พาดเหนือดวงตาเรียวรีขมวดมุ่นเมื่อเห็นใบหน้าที่ไร้รอยยิ้มของแสนรักกับดวงตาที่แดงก่ำที่จ้องมองกันอย่างคนที่กำลังโกรธจัด
“คุณเป็น…”
“รักขอยกเลิกงานแต่งงานค่ะ”
จีรรัชญ์ไม่ทันได้เอ่ยจบประโยคดีแสนรักก็เอ่ยสวนขึ้นมา แบบนั้นเจ้าของร่างสูงยิ่งขมวดคิ้วแน่นอย่างคนที่ไม่เข้าใจอะไรเลย
“คุณเป็นอะไร”
“รักเป็นคนโง่ที่ถูกคุณจีรหลอกไงคะ”
“คุณพูดอะไรผมไม่เข้าใจ”
จีรรัชญ์เอ่ยเสียงเครียด คิ้วที่ขมวดมุ่นในตอนแรกแทบจะกลายเป็นปม ยิ่งเห็นแสนรักเหยียดยิ้ม มองกันด้วยสายตารังเกียจเขาก็ยิ่งงุนงง
“รักรู้ความจริงทุกอย่างหมดแล้ว คุณจีรไม่ต้องมาทำเป็นตีหน้าซื่อ รักจะไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือของคุณจีร รักจะไม่แต่งงานกับคุณจีร และรักจะลาออก”
แสนรักแทบจะ
