#โกดังร้าง
" ปลุกมัน!!! "
ขุนพล สั่งเสียงเข้มพร้อมกับมองเด็กหนุ่มที่ตอนนี้กำลังนอนคุดคู้อยู่ที่พื้นโดยมีโซ่ล่ามไว้ที่ขามัดมือไพล่หลังใบหน้าปูดบวมจากการถูกซ้อม
" เฮ้ย ปล่อยกูนะ ไอ้พวกเวร ปล่อยกู "
เสียงร้องของสายฟ้าที่ถูกมัดมือไหล่หลังก่อนเงยหน้าขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเข้มดุ ๆ เอ่ยดังขึ้น
"กูเคยส่งคนไปเตือนมึงแล้วว่าอย่าได้คิดมายุ่งกับผู้หญิงของกูแต่มึงก็ไม่ฟังคำเตือนของกู"
" ขุนพล "
" นี่เป็นของขวัญที่มึงกอดเมียกู!!!"
// ปัง ///ปัง //
ขุนพลที่หยิบปืนขึ้นมาจากบนโต๊ะแล้วเล็งยิงเข้าที่แขนทั้งสองข้างของสายฟ้าด้วยแววตาเหี้ยมโหดที่มันกล้ามากอดเมียของเขา
" อ๊าก อ๊าก กลัวแล้ว ผมกลัวแล้ว อย่าทำอะไรผมเลย "
" ทำไมกลัวกูแล้ว?? "
" ผมกลัวแล้วพี่อย่าทำอะไรผมเลย ผมผิดไปแล้ว ผมไม่กล้าแล้ว "
สายฟ้าที่ร้องไห้ออกมาและมองขุนพลตรงหน้าด้วยความกลัวสุดขีด
"มึงวางยาเมียกู นอกจากมึงกอดเมียกู
