ฉันที่นั่งร้องไห้มาตลอดทางก่อนที่รถของพี่ตะวันจะมาหยุดจอดอยู่ที่หน้าบ้านของฉัน
"ขอบคุณพี่ตะวันมากนะคะ ที่มาพาหนูมาส่งที่บ้าน "
ฉันยกมือไหว้พี่ตะวันอย่างขอบคุณที่เขายอมมาส่งฉันถึงบ้าน ก่อนที่ฉันจะหยิบเสื้อคลุมคืนพี่เขา
" น้องลูกชุบใส่คลุมไว้เถอะเสื้อน้องเปียกไปทั้งตัวไว้วันหลังค่อยเอามาคืนพี่แล้วกันนะ "
" ขอบคุณค่ะพี่ "
" น้องลูกชุบครับอย่าลืมกินยาด้วยล่ะเดี๋ยวไม่สบายนะ รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วง " ตะวัน เอ่ยขึ้นพร้อมกับสีหน้าที่ดูเป็นห่วงเด็กสาวตรงหน้าอย่างบอกไม่ถูก
" ค่ะ " ฉันตอบรับก่อนจะเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้านทันที
โลกันต์ ที่ได้ยินเสียงรถที่มาจอดอยู่หน้าก็เดินออกมาดูจึงเห็นลูกสาวตัวน้อยของเขาที่เนื้อตัวเปียกปอนก็รีบเดินเข้าไปหา ด้วยความตกใจ
" ลูกชุบ ทำไมหนูถึงได้เปียกมาแบบนี้ล่ะลูก"'
ฉันที่เงยหน้าขึ้นมาเห็นคุณพ่อของฉัน น้ำตาก็ไหลทะลักออกมาอีกครั้ง ก่อนจะวิ่งโผเข้าไปโอบกอดพ่
