บทที่ 14 รับไม้ต่อ

1105 Words

"ทำไมซ่อมเสร็จเร็ว..." เขาเอ่ยถามกับคิรินทร์ แต่สายตายังคงไม่ละออกจากร่างแบบบาง ที่เขาเห็นเพียงเสี้ยวหน้าแค่นั้น อยู่มุมสูงแบบนี้มันทำให้เขาเห็นเธอไม่ชัด ไม่รู้ว่าจะใช่คนเดียวกับที่เขาคิดหรือเปล่า "ซ่อมเร็วอะไร น้องมันเอารถมาซ่อมเมื่อสัปดาห์ก่อนโน้นแล้ว กูเป็นคนซ่อมให้เอง วันนี้เสร็จเลยโทร.ให้มาเอารถน่ะ กูเลยเอาเอกสารการส่งรถมาให้มึงเซ็นนี่ไง" มันไม่พูดเปล่า แต่ยังส่งเอกสารที่อยู่ในมือให้เขาอีกด้วย แต่แทนที่เขาจะรับมันไว้ กลับเอ่ยถามด้วยใบหน้าเรียบนิ่งใส่มัน "มึงแน่ใจว่ารถเสร็จแล้ว ?" คิรินทร์ถึงกับหน้าเหวอจัด เพราะปกติถ้ามันส่งเอกสารให้เขาก็จะรีบเซ็นให้ทันที แต่วันนี้เขากลับกวนประสาทมันกลับ "อ้าว ! ไอ้เหี้ยนี่ กูซ่อมเองก็ต้องแน่ใจสิ มึงเซ็นอนุมัติเร็ว ๆ ลูกค้าจะได้จ่ายเงินและเอารถกลับ กูก็จะได้กลับ" มันเอ่ยบอกเขาอย่างคนหัวร้อน รีบกลับสินะแบบนี้ อยากจะแกล้งมันบ้างก็เท่านั้น "กูว่ายั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD