กลุ่มรุ่นพี่สาววิศวะปี 4 รุมกันเข้ามาหยอกถาม เสียงเจื้อยแจ้วดังไม่หยุด
“น้องปีหนึ่ง หล่อขนาดนี้ ขอไอจีกันหน่อยสิ~”
“จริง! อย่างน้อยก็ไว้ติดตามไง”
ภีมร์ยกยิ้มบาง แต่คำตอบกลับทำเอาทุกคนเงียบกริบ
“ขอแฟนผมก่อนครับ ถ้าเธออนุญาต ผมถึงจะให้ได้”
น้ำเสียงเรียบง่าย แต่มั่นคงจนบรรยากาศชะงัก รุ่นพี่สาวหลายคนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก บางคนถึงกับหน้าแดง
ไม่รอให้คำถามใหม่ตามมา ภีมร์ลุกขึ้นเต็มความสูง ก่อนเอ่ยสุภาพสั้นๆ
“ขอตัวก่อนนะครับ”
เขาเดินออกไป ท่ามกลางสายตาและเสียงซุบซิบที่ไล่หลังมา
“โห… หล่อขนาดนี้ ใครเป็นแฟนวะ?”
“จริง! ทำไมไม่ใช้ความหล่อให้เป็นประโยชน์บ้างนะ แอบกินไปเรื่อยก็ยังได้เลย”
“แต่เขาพูดแบบนั้น… ดูจริงจังนะ”
ภีมร์เดินตรงไปยังห้องน้ำที่ พลับเพา กับ กระติก ไปเมื่อครู่ สายตาของเขายังคงจับจ้องไปข้างหน้าเหมือนมีเป้าหมายเดียว
รุ่นพี่อาร์มที่อยู่ใกล้ๆ เหลือบตามองไปยังภีมร์ แล้วหันไปจัดการ
