หลังจากให้เวลาเพื่อนได้ปรับสติให้เข้าที่เข้าทางเรียบร้อยแล้ว วัฒนศินนำเขมราฐเข้าไปในบ้านหลังนั้น ทันทีที่สองหนุ่มเดินมาถึงหน้าบ้าน ก็มีทินกรยืนรอต้อนรับอยู่ก่อนแล้ว วัฒนศินเมื่อเห็นคนที่อายุมากกว่าเขาจึงเป็นฝ่ายยกมือไหว้และกล่าวทักทายก่อน
“สวัสดีครับคุณทินกร”
ทินกรยกมือรับ และคลี่ยิ้มบางมองผู้สืบทอดตำแหน่งทนายความประจำตระกูลของท่านเจ้าสัวด้วยสายตาที่ยากเกินจะคาดเดาได้
“สวัสดีครับ เชิญด้านในเลยครับท่านเจ้าสัวกำลังรอพวกคุณอยู่” ทินกรกล่าว ก่อนจะเหลือบไปมองเขมราฐ รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่การพบกันครั้งที่สองช่างต่างกับครั้งแรก เขมราฐที่ยืนอยู่ตรงหน้าเหมือนคนที่ไม่ได้เอาวิญญาณมาด้วย ดูล่องลอยแปลกๆชอบกล
“ครับ” วัฒนศินเป็นฝ่ายตอบรับ และเอามือแตะไปที่ตัวของเพื่อนรักที่กำลังเหม่อให้เดินตามเข้าไปด้านใน
ห้องรับแขกไม่ได้กว้างมากนักแต่ไม่ถึงกับคับแคบ การตกแต่งดูเรียบง่ายมีเครื่องอำนวยความสะดวกไม่ก
