ฌานยังคงมองทั้งสองคนด้วยสายตาสงสัย เขารู้สึกได้ถึงเคมีบางอย่างระหว่างเฌอปรางกับวาโย แม้จะพยายามตั้งคำถาม แต่ก็ไม่สามารถสรุปอะไรได้ชัดเจน
เฌอปรางพยายามเกร็งร่างกาย กัดฟัน กลั้นใจเพื่อไม่ให้ความเครียดสะท้อนออกมา แต่หัวใจของเธอกลับเต้นแรงเพราะความใกล้ชิดวาโย และความกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
วาโยสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของเธอ น้ำเสียงที่ถามไถ่และรอยยิ้มบางๆ ของเขา ทำให้เฌอปรางทั้งอึดอัดและอุ่นใจไปพร้อมกัน
ยิ่งบิดามารดาของเฌอปรางกลับมาอยู่บ้าน ความรู้สึกระมัดระวังของเธอก็เพิ่มขึ้นหลายเท่า ทุกการเคลื่อนไหวทุกคำพูดของเธอต้องระวังเป็นพิเศษ เพราะอาการแพ้ท้องทำให้เธออ่อนแอขึ้นเรื่อยๆ มือสั่นเล็กๆ ใบหน้าซีด และความเหนื่อยล้าก็แสดงออกมาแม้จะพยายามเกร็งตัว
เรื่องงานก็เป็นปัญหาใหญ่ของเธอ เฌอปรางยังคงคิดถึงโรงงานทอผ้าที่เธอไปสมัครงานเมื่อไม่นานมานี้ แต่กลับถูกปฏิเสธการจ้างงาน เธอไม่แน่ใจว่ามัน
