"ใครอนุญาตให้เมาขนาดนี้?" พายถามด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองทว่าแอบแฝงด้วยความห่วงใย เวลดายิ้มน้อยๆ เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้นดังขึ้น
"พาย...รักหนูจริงๆ เหรอ?" เพราะจิตใต้สำนึกของหญิงสาวเอาแต่ตั้งคำถามนี้อยู่ตลอดเวลา
"รักจริงๆ สิครับ มีรักเล่นๆ ด้วยเหรอ?" พายยิ้มกริ่มกับคำถามของคนเมา
"หนูก็อยากรักพายนะ แต่บางทีพายก็...จายร้าย"
"ฮึ? อยากรักแล้วรักไหม" พายถามพลางถูไถปลายจมูกโด่งคลอเคลียกับพวงแก้มแดง เวลดาอมยิ้มกรุ้มกริ่มด้วยความพอใจ วงแขนเรียวโอบกอดรอบคอของชายหนุ่มไว้
"ขอคิดดูก่อนว่าจะรักดีไหม แต่ถ้าพายกินหนูบ่อยๆ หนูอาจจะรักพายก็ได้นะ"
"ร้ายนักนะเรา เล่นตัวเหมือนไม่รักกัน แต่ก็มาหลอกให้ผมรักคุณจนโงหัวไม่ขึ้นเลย" ริมฝีปากหยักพรมจูบลงมาตามเนินอก และถูไถปลายจมูกโด่งลงมาคลอเคลียรอบๆ เต้านมทั้งสองข้างก่อนจะขยับขึ้นมาดูดดุนปลายถัน
"อื้ออ...ดูดอีก" คำเรียกร้องของหญิงสาวทำให้อารมณ์ดิบของพายปะทุ
