เอี๊ยดดด~
รถยนต์วิ่งมาด้วยความเร็วตลอดทาง แล้วมาเบรกกระทันหันเมื่อเข้าอานาเขตที่พักของบ้านไม้สักหลังใหญ่ ในช่วงเวลาเย็นจัดเกือบจะค่ำแล้ว
บรรยากาศรอบบ้านก็เงียบงัน ไร้กระทั่งเสียงจิ้งหรีดหรือแมลงกลางคืน
"ไปจัดการต่อแล้วกัน" เสียงเข้มสั่งทางลูกน้อง เขาไม่รอช้ารีบเดินเข้าบ้าน สองเท้าแกร่งมันก้าวเดินหนักหน่วง
พอขึ้นบนบ้านเขาดันได้กลิ่นหอมๆ ของอาหาร บ่งบอกว่าคนตัวเล็กเพิ่งทำมันเสร็จได้ไม่นานนี้ อาจจะรอเขามาตลอดทั้งวันก็ได้
"บัวชมพู..." สิงห์ตะโกนเรียกไปรอบทิศทาง พร้อมกับมองเมนูอาหารง่ายๆ แต่พอได้ก้มมองจริงๆ อาหารพวกนี้มันถูกทำไว้รอนานแล้ว อุณหภูมิถึงได้เย็นชืด ไร้ไอร้อนบนหน้าเมนูต่างๆ
ร่างสูงรีบเดินไปยังห้องนอนของคนตัวเล็กรวดเร็ว มันกลับว่างเปล่าทำใจแกร่งร่วงลงต่ำคล้ายตกที่สูง
"บัวชมพู!" เขาก็ยังใจดีเผื่อว่าเธอจะไปอยู่ในห้องนอนเขาอีก อาจจะนั่งทำงานอยู่เพลินๆ เลยไม่ได้ยินเสียงเรียก
