"โอ๊ย! นังริน!" ฮันนี่โดนเธอตบก่อนที่หล่อนจะง้างมือตบซะอีก
"สะใจจริงๆ อยากตบฉันมาก แต่มือไม่ไวกว่าโดนฉันตบก่อน เป็นยังไงล่ะ อยากโดนตบอีกไหม"
ระรินไม่ยอมถูกตบฝ่ายเดียว ที่ออกแรงตบไปเมื่อกี้ก็ถือว่าไม่ออกแรงเยอะเท่าไหร่นะ
นังนี้สตรอเบอแหลเชียว!
"มะ ไม่แล้วย่ะ ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ ฉันกลับมาเอาคืนแกแน่นอน"
"ไม่ต้องมาฝาก เพราะฉันไม่อยากรับฝากใคร!"
ฮันนี่เจ็บใจกรอดนักรีบเดินออกไปจากห้องน้ำหญิงด้วยความอับอายและคับแค้นใจที่ไม่สามารถทำอะไรยัยรินได้ หนูรินยิ้มสะใจที่สามารถตอบโต้กลับว่าที่คู่หมั้นได้ขนาดนั้น
"คราวนี้ยัยหนูฮันเน่าคงเข็ดหลาบหาเรื่องกับรินไปอีกนาน!"
หญิงสาวจัดแจงเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกไปจากห้องน้ำ กลับไปหาพวกพี่ชาย
"อ้าว พี่ชายกับพี่ฟางหายไปไหนทั้งคู่แหล่ะคะ"
พอเข้ามาก็เห็นเก้าอี้ว่างสองที่ เหลือเพียงคุณลูคัสที่นั่งรอเธอ
"อ่อ คุณราชันย์กับภรรยา ไม่ใช่สิ เลขาขอ
