ขยี้สวาทเจ้าสาวนางบำเรอ ตอนที่ 24
“ฉันรู้ว่าเธอจำเป็นต้องทำ แต่ฉันก็ยังพยายามที่จะโกรธ พยายามที่จะเกลียดเธอ แต่ฉันก็ทำไม่เคยสำเร็จเลยสักครั้ง...”
เขาจ้องมองดวงตาของหล่อน มองด้วยสายตาอ่อนโยนเป็นครั้งแรก
“เพราะเธอมีอิทธิพลกับฉันเหลือเกิน”
“คุณภู... หมายความว่ายังไงเหรอคะ”
“ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรือ ดาหลา” สองมือใหญ่โอบประคองดวงหน้านวลเอาไว้
“นี่เธอไม่รู้จริงๆ หรือว่าตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ฉันคิดยังไง”
ดาหลาส่ายหน้าไปมา แม้จะมีบางครั้งที่หล่อนคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาอาจจะเอ็นดู รักใคร่ แต่เพราะรู้สถานะของตัวเองดีจึงไม่กล้าคิดไปไกล
“ฉันหลงเธอ จนยอมเลิกกับผู้หญิงทุกคนที่มีในสต็อก เธอยังซื่อบื้อไม่รู้อีกเหรอ ดาหลา” เขาจับแก้มนวลบิดเบาๆ อย่างมันเขี้ยว
“ก็ผึ้ง... ไม่กล้าคิดไปเองนี่คะ”
ภูผาระดมจูบไปทั่วใบหน้านวลที่กำลังเห่อร้อนแดงระเรื่อ
“ฉันรักเธอนะ คนสวย”
นี่เขาเรียกหล่อนว่าคนสวย แ
