“นิดารักผม ท่านประธานก็รู้ ถ้านิดารู้ว่าผมกลับมา เธอจะต้องกลับมาหาผมอย่างแน่นอน เพราะเรารักกัน”
ปัง! ปัง!
มือใหญ่สีแทนยกขึ้นฟาดเปรี้ยงลงบนโต๊ะทำงานไม้โบราณขนาดใหญ่ของตัวเองด้วยความเดือดดาล เมื่อคำพูดของกรรชัยไม่ยอมหลุดออกไปจากหัวเลยสักวินาทีเดียว เขากำลังเครียด กำลังหวาดระแวง กำลังกลัวว่าตัวเองจะสูญเสียญานิดาไป
“ท่านประธานคะ มีสายนอกค่ะ แต่เขาไม่ยอมบอกชื่อ บอกแต่ว่ามีเรื่องสำคัญ”
เสียงของเอมี่ดังผ่านอินเตอร์คอมเข้ามา ทำลายทุกความคิดระยำที่กำลังทำร้ายหัวใจของเขาในขณะนั้นจนมันแตกกระเจิง ชายหนุ่มกัดฟันโต้ตอบออกไปด้วยอารมณ์ที่ไม่ปกตินัก
“โอนเข้ามา”
ด้วยคิดว่าเป็นลูกค้า ชายหนุ่มจึงไม่ได้ถามอะไรมากมาย จนเมื่อยกกระบอกโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหูนั่นแหละ เขาถึงรู้ว่าเป็นกรรชัย
“ผมโทรมาให้ท่านประธานตัดสินใจอีกครั้ง จะรับผมเข้าทำงาน หรือจะยอมให้ผมทวงญานิดากลับคืนมา”
ดวงตาคมกล้าวาววับด้วยความเกรี
