ใต้แสงจันทร์...ในวันที่หัวใจเลือกกันอีกครั้ง
เสียงคลื่นเบาๆ ซัดเข้าหาฝั่งในยามค่ำคืน กลิ่นลมทะเลอบอวลอ่อนๆ ปลายผมของหญิงสาวพลิ้วไหวตามแรงลมอุ่น จันทร์เจ้าก้าวเท้าเปล่าลงบนพื้นทรายละเอียด เธอเงยหน้ามองดวงจันทร์เต็มดวงที่ลอยเด่นอยู่กลางฟ้า แสงนั้นสะท้อนในดวงตาเธอ เหมือนความทรงจำทั้งหมดกำลังย้อนกลับมาอีกครั้ง
"คุณยังชอบมองพระจันทร์เหมือนเดิมเลยนะ"
เสียงอบอุ่นที่คุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง จันทร์เจ้าหันกลับไป... รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นโดยไม่รู้ตัว
"แล้วคุณก็ยังชอบมาเงียบๆ แบบนี้เหมือนเดิมเหมือนกัน"
เธอตอบทั้งที่หัวใจสั่นไหว ปุณณ์เดินเข้ามาใกล้ จนระยะห่างระหว่างทั้งคู่เหลือเพียงปลายลมหายใจ
"เพราะที่ตรงนี้...ผมรู้ว่าไม่ว่าจะนานแค่ไหน คุณก็ยังอยู่ที่เดิม"
เสียงของเขานุ่มและจริงใจ ราวกับกลั่นออกมาจากหัวใจที่ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
จันทร์เจ้าหลุบตาลงต่ำ เธอคิดถึงวันที่เคยเดินสวนกัน คำพูดแรงๆ ที่เคยเ
