Umusog ako para yakapin ang umiiyak kong asawa. Ako pa rin ang unang gumawa ng move para magkaayos kami. Mataas ang pride ko, oo. Pagdating kay Nayeli, nawawala ang angas ko para magtaas ng pride.
"Sorry na, honey. Huwag ka ng umiyak, huwag ka ng magalit sa akin," alo ko habang hinahaplos ko ang kanyang likod.
Nakasubsob sa dibdib ko si Nayeli at patuloy na lumuluha. Alam ko mahirap maglihi, kaya pilit kong pinapaunawa sa sarili ko na habaan ko pa ang aking pasensya. Dalawa kaming bumuo sa bata kaya dapat magtiyaga ako sa mga tantrums niya na mahirap unawain minsan.
"Tahan na…isipin mo naman ang baby natin. 'Di ba, sabi ng OB mo, lahat ng nararamdaman ng ina ay nararamdaman din ng baby natin. Kapag malungkot ka, malungkot din ang pakiramdam niya. Kapag galit ka, galit din ang nadarama n
