เมื่อมาถึงหน้าบ้านพักฉันก็แตะคีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไป ในห้องก็ตกใจ เมื่อเห็นพี่โลกันต์ที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่บนเตียงอย่างสบายใจ ก่อนจะหันมาถามฉันด้วยสีหน้าปกติราวกับไม่แปลกใจที่เห็นฉันเปิดประตูเข้ามา
" ทำอะไรอยู่ ทำไมมาช้าจัง "
โลกันต์เอ่ยขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นมาช่วยเด็กน้อยของเขาลากกระเป๋าเข้ามาวางในห้องปิดประตูและกดล็อคก่อนจะมานั่งบนเตียงที่เดิม
" พี่โลกันต์ มาทำอะไรที่ห้องหนูคะ "
ฉันเอ่ยถามพี่โลกันต์ด้วยความสงสัยก่อนจะเหลือบไปเห็นกระเป๋าเสื้อผ้าของพี่เขาวางอยู่มุมห้องก็พอจะเข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมฉันถึงได้นอนคนเดียว
"พี่ก็มานอนกับเราสิ ใครจะปล่อยให้นอนเหงาคนเดียว "
" แบบนี้อาจารย์จะว่าไหมคะ งืออ พี่กลับไปที่บ้านพักตัวเองเลยนะหนูไม่อยากโดนดุอ่ะ "
ฉันพูดขึ้นพร้อมกับดึงแขนแกร่งของพี่เขาให้ลุกขึ้นจากเตียงก่อนที่พี่โลกันต์จะดึงฉันลงไปนั่งบนตักแกร่งของเขา
"ก็บ้านพักพี่อยู่ที่นี่อ่ะจะให้พี่
