วันนี้รรินดาก็มาทำงานด้วยความที่สดใส ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ต่างจากเดิมคือปริญจะตัวติดกับเธอมากขึ้น เดินออกมาหาวนไปวนมาเกือบจะเที่ยง จนอรทัยบอกให้ปริญออกมาทำงานด้วยกันข้างนอกถ้าจะขนาดนี้ ทั้งคู่เขินจนหน้าแดง ปริญก็รีบเข้าไปทำงานต่อไม่ได้ออกมาวอแวอะไรกับรรินดาอีก
ส่วนตอนเที่ยงก็ยังคงแยกกันกินข้าวอีกเช่นเคย เพราะรรินดาต้องไปกินข้าวกับเจินทุกวัน แล้ววันนี้เธอก็ตั้งใจไว้แล้วว่ากลับไปคอนโดจะบอกเจินสักที
"อะไรนะหลิน! แกว่าอะไรนะ" เจินพูดขึ้นเสียงดัง ทั้งยังตกใจมากกับสิ่งที่ได้รับรู้
"ฉันไม่อยากปิดบังแก ที่ผ่านมาก็ไม่ได้ตั้งใจจะปิด แต่มันแค่ไม่รู้จะบอกยังไงดี" รรินดาพูดพร้อมกับก้มหน้าน้อยๆ
"นี่คือเรื่องจริงใช่ไหม" และเจินก็ถามซ้ำอีกครั้ง เพราะเธอแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
"เรื่องจริง ฉันกับเฮียปริ้นเป็นแฟนกันจริงๆ" รรินดาก็พูดด้วยท่าท่างที่เขินอาย
"เฮียปริ้น?"
"อือ ก็เขาให้ฉันเรียกแบบนี้ แล้วยัง
