“วันนี้เราไปเที่ยวแก้เซ็งกันไหมวะ?”
คัพเค้กเอ่ยขึ้นพลางยกแขนขึ้นบิดขี้เกียจ เสียงลากยาวแบบคนเบื่อโลกชวนให้ขนมผิงหัวเราะออกมาเบาๆ
“เออ...เบื่อๆ เซ็งๆ ว่ะ เราไม่ได้ออกไปเที่ยวด้วยกันนานแล้วนะเว้ย” ขนมผิงเสริมเสียงสดใส แต่แววตากลับแอบเหงา
ก่อนหน้านี้ ทั้งสามมักจะไปนั่งดื่มชิลๆ ที่ผับหลังมอเป็นประจำ แต่พักหลังคนเริ่มแน่น และที่สำคัญ...ผับนั้นเป็นที่เที่ยวประจำของแฟนเก่าที่สุดแสนจะร้ายกาจของเธอ
เธอเลยขอเบรกการออกไปสักพัก เพราะไม่อยากต้องเผชิญหน้ากันอีก
“วันนี้ฉัน....ฉันมีธุระว่ะ” เธอตอบเสียงเรียบ ทั้งที่หลบสายตาเพื่อน
“เหรอแก...น่าเสียดาย เราไม่ได้ออกไปตี้กันนานแล้วนะ” คัพเค้กเบ้ปาก ขนมผิงก็พยักหน้าตามอย่างเสียดาย
“เอาไว้วันหลังนะพวกแก ฉันไปก่อนล่ะ”
เธอหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นพาดบ่า มืออีกข้างคว้ามือถือที่สั่นไม่หยุดตั้งแต่เมื่อครู่
“รู้แล้ว....ฉันกำลังออกไป”
หลังจากที่เดินไกลออกมาจาก
