ธีร์ขับรถออกจากไร่ธารดาวได้สักพักฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก ทำให้เขาขับรถลำบากไม่สามารถไปถึงจุดหมายได้เร็วดังใจคิด
“ฝนตกแรงมาก ขับระวังหน่อยสิ มีลมแรงด้วยนะ”
รุ่งรวีร้องเตือนขึ้น พยายามช่วยมองทางที่ฝนกำลังตก แต่ฝนก็ตกแรงจนธีร์ขับรถตกไหล่ทางจนได้ ล้อเจ้ากรรมยางแตกขับต่อไม่ได้ ดีที่เขาไม่ได้ขับเร็วจึงไม่เกิดอุบัติเหตุร้ายแรง เขาจำต้องจอดรถรอให้ฝนหยุดตก
“สงสัยยางจะแตก รอให้ฝนหยุดค่อยหาคนช่วย ตอนนี้คงไม่มีรถที่ไหนผ่านเส้นทางนี้”
จิณณ์ขับรถมาทางลัด ทางเส้นนี้เป็นเส้นทางเก่าไม่ใช่ถนนหลัก เขาหวังจะไปให้ถึงจุดหมายเร็วๆ จึงเลือกใช้เส้นทางนี้ แต่เกิดฝนตกระหว่างเสียก่อน
“นี่ก็ใกล้ค่ำแล้ว จะมีคนมาช่วยเราไหมคะ”
รุ่งรวีมองไปรอบๆ ห่อไหล่เมื่อความเย็นจากสายฝนทำให้เริ่มหนาว แม้จะสวมเสื้อแขนยาวแต่ด้วยเป็นคนตัวเล็กจึงขี้หนาว
“ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ถ้ามีคนผ่านมาคงช่วยเราได้”
ธีร์พูดปลอบใจ ทั้งๆ ที่นึกหวั่น
