“ จิ ”
เสียงหวานใสจิปากออกมา หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเขา นิกที่เห็นใบหน้ามุ้ยของอะอาย เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดบอกเธอ
“ ไม่ต้องกลับ นอนที่นี้ไป ดีขึ้นเเล้วค่อยกลับ ”
เขาพูดกับเธอ เเละนิกก็เดินเข้าห้องน้ำไปด้วยสภาพที่เปลือยกายทั้งหมด เขาเดินโท่งๆ เดินผ่านหน้าอะอายเเล้วเขาห้องน้ำไป ปล่อยให้อะอายได้เเต่มองเขา มองความน่าไม่อายของเขาอยู่อย่างนั้น
“ คนบ้า นึกจะเดิน ก็เดินเเก้ผ้าเเบบนี้เลยเหรอ ”
เสียงหวานใสของอะอายพูดออกมาถึงการกระทำบ้าๆของเขา เขาไม่อายฉันบ้างเลยรึไงเนี้ย ไอนั้นของเขาก็เเกว่งไปแกว่งมา น่าอายเเทนชะมัด อะอายที่ได้เเต่บ่นเขาเเต่เธอเองก็ทำอะไรไม่ได้ เธอเลยมองซ้ายมองขวา เเล้วคิดว่าจะเอายังไงดี จะหนีกลับตอนนี้เลยดีมั้ยหรือว่าจะอยู่จนกว่าจะดีขึ้นตามที่เขาบอก เธอคิดกับตัวเองเพียงไม่นาน เธอก็ตัดสินใจได้ อะอายเลยทนต่อความเจ็บนี้เดินมาหยิบเสื้อเชิ้ตของเขามาสวมใส่ เเละค่อยๆก้าวเดินออกไป
