"ภพ ไอ้ภพนั่นเอ็งใช่ไหมเพื่อน" เมื่อพูดเสร็จพ่อของพราวก็ลุกขึ้นยืนและเดินออกไปยังที่ที่พ่อของธาวินยืนอยู่
“ใช่ ไอ้วีจริงๆด้วย กี่ปีแล้วว่ะเนี้ยที่พวกเราไม่ได้เจอกัน เอ็งสบายดีนะเพื่อน”ธนภพพูดกับปฐวี ฝ่ามือจับเข้าที่ไหล่ของเพื่อนเก่าที่ขาดการติดต่อกันไปนาน
“เออ ข้าสบายดีตอนนี้กิจการทำไร่สวนดอกไม้กำลังไปได้ดีทีเดียว แล้วนี่เอ็งมาทำอะไรที่นี่”
“ฉันมีนัดคุยงานกับลูกค้าน่ะ งั้นเดี๋ยวฉันขอไปทำงานก่อนแล้วกันนะ เอ็งอย่าพึ่งหนีไปไหนล่ะ”
“เออๆ ข้ามากินข้าวกับลูกสาว ลูกเขย และเพื่อนๆของลูกสาวข้าน่ะ พราวนี่เพื่อนของพ่อเองพวกเราไม่ได้ติดต่อกันนานมาก เอ็งไปทำธุระก่อนได้เลย เดี๋ยวข้าจะรอที่นี่”พ่อแนะนำธนภพให้กับลูกสาวได้รู้จักและบอกให้เพื่อนไปทำธุระให้เสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยมานั่งคุยกัน
“เด็กคนนี้คือลูกสาวเอ็งหรอกเหรอ?”พอได้ฟังปฐวีแนะนำว่าพราวนั้นเป็นลูกของเขา ธนภพก็อึ้งไปเล็กน้อยและพูดถามไปยังปฐวีเพ
