บทที่ 16/1 ถ้ามีสิทธิ์
“เมื่อวานกูแวะมาทำธุระที่มหาลัย เจอฝนพอดีเลยชวนไปกินข้าว”
ดีนพูดเสียงติดรำคาญ เมื่อถูกคีรีซักไซ้เรื่องที่เขากับฝนทิพย์ ต่างลงรูปถ่ายพระอาทิตย์ตกแล้วแท็กหากัน
“มึงไม่ชอบขี้หน้าฝน แต่ชวนไปกินข้าวเนี่ยนะ กูว่า..”
คีรีจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกพูดแทรกเสียก่อน
“เมื่อก่อนกูก็ไปเที่ยวกับพวกมึงสองคนบ่อยๆ แล้วทำไมตอนนี้กูจะพาฝนไปกินข้าวไม่ได้”
“ไปกินในฐานะอะไร?” คีรีเลิกคิ้วถามสีหน้าจริงจัง
“เพื่อน”
นอน..คำนี้พูดในใจ
“กูแค่กังวลว่ามึงจะแกล้งฝน”
“ยังรักอยู่เหรอ?”
“ก็รัก..”
“ถ้าพี่ยิปโซรู้คงเสียใจ”
“รักแบบเพื่อน..กูห่วงฝนแต่แสดงออกไม่ได้ เพราะมันจะทำให้เธอเสียใจมากกว่าเดิม”
พูดแล้วก็นึกห่วง ครอบครัวของฝนทิพย์มีปัญหาด้านการเงินหนักกว่าเดิม เขาเพิ่งรู้เมื่อสามวันก่อน ตอนบังเอิญเจอกับแม่บ้านที่เพิ่งถูกบ้านนายพลเลิกจ้าง
“พระเอกอีกตามเคย”
“ไม่ใช่พระเอกเว้ย”
