ปัจจุบัน (หลังแต่งงาน 2 ปี)
ณ คฤหาสน์สกุลจาง (บ้านของเฮียหลิง-หมิง)
“เราจะต้องจริงจัง เดี๋ยว ๆ ๆ จะไปไหนเฮีย!”
สองเท้าวิ่งเข้าไปดักหน้าสามีของตัวเองที่กำลังจะเดินขึ้นบันไดกลับห้องนอนหน้าตาเฉย สิ่งที่พูดมาตลอดทางไม่เข้าหูเลยสินะถึงจะหนีขึ้นห้องแบบนี้ คนตัวสูงใช้สายตามองคนตรงหน้าที่ยกแขนกางไม่ยอมให้เขาได้เดินผ่านไป
“....” เฮียหลิงใช้สายตามองมาเหมือนจะถามว่ามีอะไรอีกแทนการพูด พูดน้อยยังไงก็ยังพูดน้อยอยู่แบบนั้น แต่ก็เป็นแค่บางช่วงที่พูดน้อย บางช่วงก็ดุฉันเก่ง
“ตอนอยู่บ้านป๊าเฮียยังพูดว่าจะทำลูกอยู่เลย” ฉันก็หลงหวั่นใจกลัว เผลอลืมไปเลยว่าเราไม่ได้นอนห้องเดียวกันสักหน่อยและจนตอนนี้เรื่องการนอนแยกห้องก็ยังไม่ถึงหูป๊าเลย คนของเฮียหลิงสามารถปิดความลับเอาไว้ได้เพราะถ้าปิดไม่ได้เกิดเรื่องใหญ่แน่
ตลอด 2 ปีที่ผ่านมาเราต่างใช้ชีวิตคู่ที่ดูจะรักกันมากแค่เพียงภายนอกบ้าน ฉันที่เป็นภรรยาของผู้นำตระกู
