ไม่ถามแล้วก็ได้…
“เฮียไม่ไปงานเลี้ยงแล้วใช่มั้ย งั้นหมิงไปอาบน้ำนอนดีกว่า”
ฉันที่อยู่ในสภาพอารมณ์ไม่คงที่เริ่มคิดอะไรขึ้นมาได้ก็เลือกที่จะเงียบปากเอาไว้ แล้วเปลี่ยนเรื่องหน้าตาเฉยก่อนจะพยายามพาตัวเองลงจากเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า แต่กลับถูกเฮียหลิงจับเอาไว้บังคับให้นั่งอยู่ในจุดเดิม
หมับ!
“รู้ตัวมั้ยว่าหมิงหึงเฮียมาก หึงมากซะจนทำให้เฮียกลัวไปหมดเลย” เขาวางมือค้ำลงกักตัวฉันให้อยู่ในอ้อมแขนของตัวเอง รอยยิ้มบนใบหน้าไม่เคยจางหายไปตั้งแต่ที่ฉันเข้ามาอยู่ในห้องน้ำกับเฮียหลิง วันนี้ ตอนนี้ วินาทีนี้ เขาคือคนที่อารมณ์ดีที่สุดและดูมีความสุขมากยังบอกไม่ถูก
ปากบอกว่ากลัวเมียแต่ยิ้มไม่หุบนี่หมายความว่ายังไง?
“ไม่ได้หึงแค่ไม่พอใจนิดหน่อย” ไม่นิดหน่อยแต่ฉันพยายามพูดทุกอย่างให้ดูเบาลงมากที่สุด
“นั่นแหละหึง… หรือว่าท้องแล้วเพราะอารมณ์แปรปรวน” พูดจบเฮียหลิงก็ยกมือขึ้นแตะลงบนหน้าท้องของฉันแล้วลูบมันเบา
