อีกด้านหนึ่งของพอร์ช
เขานั่งอยู่ที่โต๊ะมุมหนึ่งในโรงอาหารคณะกับออกัสและปอร์เช่
แต่สายตาเขา…ไม่ได้อยู่ที่จานข้าวตรงหน้า หรือบทสนทนาของเพื่อนเลย
เพราะมันจ้องไปยังผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่กำลังยิ้มกว้างให้กับใครบางคน
“…ไอ้พอร์ช”
เสียงออกัสดังขึ้นข้างตัว ก่อนที่เขาจะหรี่ตาลงพลางเอาศอกกระทุ้งเบา ๆ
“อย่าบอกนะว่า ไอ้ภูผานั่นน่ะ…เป็นพี่รหัสน้องสายลม?”
พอร์ชไม่ตอบในทันที เขายังคงมองภาพตรงหน้า
สายลม ...ยิ้มกับมัน
ส่วนภูผา...ยื่นมือผลักเบา ๆ ที่หน้าผากเธอ
ท่าทางสนิทสนมแบบที่ไม่ควรเป็นในวันแรกที่รู้จักกัน
“เออ…”
เสียงเขาออกมาเรียบต่ำแต่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ
“…มันนั่นแหละ พี่รหัส”
ออกัสกับปอร์เช่มองหน้ากัน ปอร์เช่ยกแก้วน้ำขึ้นจิบอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะยิ้มมุมปาก
“เฮ้อ เอาแล้วไง…ดราม่ามาแน่”
เขาหันไปพูดกับออกัสเบา ๆ
“พี่เบ๊ กับพี่รหัส ไม่ถูกกัน แถมน้องสายลมก็อยู่ตรงกลางแบบนี้ จะเลือกใครดีน้า~”
