"ฟ้าใส" พอเธอเดินออกมาจากห้องทำงานของธีธัช เขาก็เดินตามออกมาติด ๆ พร้อมกับดึงเธอให้ตามเขาไป
"..." เธอก็รีบขัดขืนด้วยความตกใจ แต่ยังไงก็ไม่เป็นผล เพราะสู้แรงคนอย่างเขาไม่ไหว ยิ่งถ้าจะกรีดร้อง คนอื่นก็อาจจะรู้ได้ ว่าเธอกับผู้ชายคนนี้รู้จักกันมาก่อน ยังไงวันนี้ก็คงหนีเขาไม่พ้นแล้ว
"หนีมาทำไมวะ!" เขาตะโกนขึ้นเสียงดัง เมื่ออยู่กันตามลำพัง จนเธอสดุ้งและได้สบตากับเขาอีกครั้ง ความรู้สึกมันอธิบายไม่ถูกเลย เธอจุกไปทั้งอก ผู้ชายสารเลวคนนี้ จะมาดึงตัวเธอกลับเข้าไปอยู่ในชีวิตเขาอีกแล้ว
"คุณพูดเรื่องอะไร" เธอก็พยายามทำเนียนจำเขาไม่ได้
"พูดเรื่องอะไรงั้นเหรอ" เมื่อได้ยินเธอพูดแบบนั้น เขาก็ดึงตัวเธอเข้ามากอด ร่างกายทุกส่วนของทั้งคู่แนบชิดกัน จนได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นกระหน่ำของกันและกันอย่างชัดเจน
เมื่อได้อยู่ในอ้อมกอดของกันและกันอีกครั้ง ทั้งคู่ก็เหมือนตกอยู่ในภวังค์ ความรู้สึกอบอุ่นมันอบอวลไปทั้งหัว
