พูดคุยกันต่อไม่นานโยธากับเพื่อนก็แยกย้ายกันกลับ ร่างสูงขับรถมุ่งหน้าไปยังเซฟเฮาส์เพื่อสืบหน้าข้อมูลของเตยช่วยเจอาอีกแรง
หลายวันต่อมา.....
ก๊อก! ก๊อก! แกร๊ก!
ประตูบานใหญ่หน้าห้องเปิดเข้ามาอย่างถือวิสาสะด้วยฝีมือของเจอา สองเท้าหนักก้าวเดินอย่างเร่งรีบและหยุดยืนหน้าโต๊ะทำงานเจ้านาย
“จะเคาะทำไม ถ้าจะไม่รอกูอนุญาต”
“ขอโทษครับ ผมมีเรื่องด่วน”
“อะไร”
“เจอพี่เตยแล้วครับลูกพี่” เจอาพูดบอกทั้งที่ยังเหนื่อยหอบจนตัวโยน พอได้เบาะแสของหญิงสาวที่กำลังตามหาเขาก็รีบวิ่งขึ้นบันไดมายังชั้นสามเพื่อแจ้งข่าวกับโยธาทันที
“ที่ไหน”
“ห้องเช่าชานเมืองครับ...ไกลจากที่นี่พอสมควร”
“ไปเอารถออก”
เจอาขับรถพาโยธามายังจุดหมาย ใช้เวลากว่าสองชั่วโมงรถหรูก็ขับเข้ามาจอดหน้าหอพักสี่ชั้นสภาพกลางเก่ากลางใหม่
ไม่นานเกินรอก็ปรากฏร่างหญิงสาวก้าวเดินเข้าไปในหอพักโดยไม่รู้เลยว่ามีชายหนุ่มสองกำลังซุ่มดูอยู่
เตยใช้ชีวิตปกติ
