กึก กึก กึก
เสียงของส้นร้องเท้าส้นสูงดังสะท้อนไปตามจังหวะการก้าวเดินของหญิงสาววัยกลางคนหากแต่ใบหน้าเธอกลับยังคงเต็งตึงและดูดีราวกับเพิ่งยี่สิบต้นๆหากแต่เรียวคิ้วที่กำลังขมวดเข้าหากันมันทำให้คนรอบข้างที่ไม่ว่าจะเดินผ่านหรือกำลังโค้งทักทายเริ่มรู้สึกเสียวสันหลังเพราะไม่รู้ว่าวันนี้เธอจะเข้ามาในบริษัทเพื่อเหวี่ยงใครอีก
"สวัสดีค่ะคุณดา"
"ท่านประธานอยู่ในห้องไหม?"
"ท่านรอคุณดาอยู่ค่ะ"
เลขาหน้าห้องตอบอย่างเสงี่ยมเจียมตัวโดยไม่ลืมที่จะโค้งให้เธอก่อนจะเดินไปเคาะและเปิดประตูให้ร่างเพรียวจึงขยับขาเดินเข้าไปภายในห้องทำงานขนาดใหญ่ของว่าที่ผู้ว่าคนต่อไปหากไม่มีอะไรขัดขวางภาพลักษณ์ดีๆที่เขากำลังสร้างมา
"พี่อยากเจอดาเหรอคะ?"
ดาหรือยลลดาเอ่ยถามผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธอก่อนเธอจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงหน้าเขา
"ใช่"
"เมื่อเช้าก็เจอแล้ว"
"พี่มีเรื่องจะคุย"
ร่างสูงขยับเนคไทด์ให้คลายลงก่อนเขาจ
