“หือ... เด็กหื่น”
เขาหอมแก้มเธอแรงๆ อย่างมันเขี้ยว แต่ก็ชอบอีกนั่นแหละ พอเธอหายเจ็บตรงนั้นจริงๆ เขาจะจัดเต็มทุกกระบวนท่าเลยทีเดียวเชียว
“ไม่อยากเปิดเทอมเลยค่ะ อยากอยู่กับพี่พัฒน์แบบนี้นานๆ”
“พอเปิดเทอมจะหลงเพื่อนจนลืมพี่”
“ไม่มีใครดีกว่าพี่พัฒน์หรอกค่ะ”
“ปากหวานกับพี่จัง”
“พี่พัฒน์คะ รู้ไหมพรุ่งนี้วันอะไร”
เธอเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น เขาไม่เห็นมีท่าทีอะไรเลย เธอจึงอดใจไม่ไหวที่จะเอ่ยถาม อยากรู้ว่าเขาจำมันได้ไหม
“วันอะไรเหรอ” เขาทำหน้างง
“พี่พัฒน์จำไม่ได้จริงๆ เหรอคะ”
“วันเสาร์ไง”
เขาตอบอีก สีหน้าไม่ได้บอกว่าจำได้จริงๆ เธอหน้าหงอยลงทันที เขาจำไม่ได้ ตอนแรกคิดว่าเขาจะเซอร์ไพร้ส์วันเกิดเธอบ้าง แกล้งลืมหรืออะไรแบบนี้ แต่สีหน้าของเขาไม่ได้บอกสักนิดว่าจำได้
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”
“นอนได้แล้วครับ พรุ่งนี้จะได้สดชื่น”
เขาจุมพิตหน้าผากของเธอ ก่อนจะกอดร่างอวบและนอนหลับไป มณีมุกดานอนไม่ห
