วันต่อมา
แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านกระจกใสเข้ามาภายในห้องนอนโทนสีดำ ตกกระทบกับเจ้าของใบหน้าสวยหวานที่นอนซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม เนื้อตัวมีร่องรอยแดงช้ำจากกิจกรรมบนเตียงเมื่อคืนเป็นบางจุด
ครินทร์มองเซลีนอยู่เนิ่นนานด้วยแววตายากคาดเดา มือหนายกขึ้นลูบเส้นผมที่ปรกแก้มเธอออกเบาๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงซุกซอกคอขาว
“อื้อ~” เซลีนครางเบาเมื่อรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆ ที่แนบลงบนผิวกาย
ริมฝีปากหยักกดจูบหนักๆ ไล่จากไหปลาร้าลงต่ำทีละนิด เสียงสูดลมหายใจพร่าแผ่วดังชิดผิวเธอ ร่างบางสะดุ้งน้อยๆ เมื่อเขาไม่รอช้าใช้ริมฝีปากครอบลงบนอกอิ่ม
“พะ…พี่ครินทร์…” เสียงเธอสั่นพร่า มือเล็กพยายามดันไหล่กว้างออก แต่แรงทั้งหมดกลับกลายเป็นเพียงการยั่วยุให้เขาโอบกอดแน่นกว่าเดิม
ครินทร์ไม่สนใจคำห้าม ริมฝีปากครอบลงยอดอกสีระเรื่อทันที เสียงดูดดังก้องในความเงียบทำเอาเธอเผลอคราง ร่างบางบิดเกร็งจนมือเผลอกำผ้าปูแน่น
“อืมม นมเธอหวานมาก” ริมฝี
