เสียงหอบหายใจยังดังสะท้อนในห้องทำงานสี่เหลี่ยมโทนสีดำ กลิ่นเหงื่อ กลิ่นอารมณ์ร้อนแรงยังวนเวียนเหมือนมันฝังแน่นลงบนผนัง
ครินทร์หยัดกายขึ้น หลังจากปลดปล่อยแรงปรารถนาใส่ถุงยางอนามัยทุกหยาดหยด มือหนาดึงถุงยางออกจากท่อนเอ็น โดยไม่คิดแม้แต่จะปรายสายตาไปมองอีกคน ที่ค่อยๆ ลุกนั่งในสภาพบอบช้ำ
ร่างสูงเดินออกจากห้องน้ำ ในสภาพสวมเพียงกางเกงตัวเดียว เขาโน้มตัวใช้มือหยิบบุหรี่บนโต๊ะกระจก เคาะมันออกจากซองแล้วนำมาคาบไว้ในปาก ใช้ไฟแช็คลนปลายกระบอก ดูดนิโคตินเข้ามาอย่างใจเย็น
เซลีนหอบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายของตัวเองมากอดเพื่อปกปิดความบอบช้ำ เธอถูกปล่อยทิ้งไว้เหมือนของเล่นที่หมดประโยชน์
“ห้องน้ำเดินไปทางนั้นซ้ายมือ ถ้าอยากใช้” เขาเอ่ยบอกเซลีนเสียงเรียบ
“ค่ะ…” เธอหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ ก่อนจะฝืนความเจ็บยืนขึ้นให้ไหว ค่อยๆ เดินกะเผลกไปยังห้องน้ำที่เขาบอก
เสียงประตูห้องน้ำปิดลงเบาๆ พร้อมกับฝีเท้าที่แผ่วเบาข
