#สองวันถัดมา
ฉันยังมาเรียนตามปกติและคุยกับพี่เคนปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือเราไม่ได้เจอกันเพราะฉันจะหาข้ออ้างอยู่ตลอด อย่างเมื่อวานฉันก็กลับไปนอนที่บ้านคุณน้า และยังได้คุยกับคุณน้าเรื่องค่าใช้จ่ายที่แม่ส่งมาให้ท่านเป็นคนบริหารดูแล แต่คุณน้าเลือกที่จะให้ฉันเป็นคนดูแลเองทั้งหมดโดยที่ท่านจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ซึ่งท่านให้เหตุผลว่าอยากให้ฉันโตขึ้นดูแลตัวเองได้ ก็ต้องรู้จักจัดการกับชีวิต ซึ่งฉันก็รับฟังคำสอนของท่านเป็นอย่างดี
#หลังจบกิจกรรมรับน้อง
“เซล” พี่คอปเตอร์เดินมาหาฉันที่กำลังจะเดินไปเอากระเป๋ากับไกด์
“ว่าไงคะ พี่ว้ากสุดหล่อ” รุ่นน้องสาวส่งยิ้มให้พี่ว้ากด้วยรอยยิ้มหวานฉ่ำ จนคนที่เห็นอดที่จะละลายกับรอยยิ้มของเธอไม่ได้
“งั้นเรากลับก่อนนะ”
“ขับรถดีๆ นะ” ฉันพยักหน้าเอ่ยบอกไกด์
“เรากลับยังไง” พี่คอปเตอร์หันมาถาม
“น่าจะแท็กซี่ ถ้าคนแถวนี้ไม่ใจดีไปส่ง”
“พูดแบบนี้ พี่ก็ต้องไปส่งเราแล้ว
