@เทศบาลตำบลคันคาย
ของขวัญมาฝึกงานทั้งที่ยังไม่รู้จะเอายังไงดีเรื่องพ่อ แต่เธอคงอยู่บ้านเฉย ๆ ไม่ได้เพราะหมดวันลาแล้ว
หน้าที่ของเธอในทุก ๆ เช้าก็คือต้องชงกาแฟเข้าไปให้นายกสุเมธ จึงทำให้เธอมายืนอยู่ในครัว
ตักกาแฟสองช้อนชาลงในถ้วย กับน้ำร้อนประมาณครึ่งถ้วย คน ๆ และวางบนจานนำไปเสิร์ฟ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ของขวัญยกมือขึ้นเคาะ ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป แล้วปิดลงตามเดิม เหลือบมองหน้าอีกฝ่ายเล็กน้อยด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
เราไม่เจอหน้ากันสามวันเต็ม ๆ ไม่รู้ว่าท่านคิดถึงเธอบ้างไหม
แต่ถ้าคิดถึง คงเข้ามากอด มาหอม มาลวนลามเธอแล้วสิ ถึงเธอจะแอบกังวลว่าใครจะมาเจอ แต่เธอก็ชอบที่ท่านทำเหมือนว่าคลั่งไคล้เธอ
ของขวัญพยักหน้าอย่างเข้าใจ ว่าเป็นอย่างที่เธอคิด นายกสุเมธไม่เอ็นดูเธอแล้ว ก่อนจะเอากาแฟไปวางให้แล้วเดินออกจากห้อง ในอกร้อนรุ่มราวกับภูเขาไฟลูกใหญ่ที่มันกำลังปะทุ แน่นอน มันไม่ต่างจากน้ำตาของเธอที่หล่น
