(ย้อนกลับไปก่อนหน้านั้น 1 ชั่วโมง)
(กูไม่ว่างนะ มึงต้องไปเอง) เสียงเอสเตอร์ตอบกลับอย่างเซ็ง ๆ
“กูไม่ชอบความวุ่นวาย”
(รู้ แต่มึงต้องไปไงในฐานะบอส ปึก!) เสียงบางทิ้งกระทบกันดังตามหลังจากที่เอสตอร์พูดจบ
“ที่ไปไม่ได้เพราะ?”
(กระทืบคนอยู่)
“เจอตัวแล้วใช่มั้ย”
(อือ เป็นคนของฟูจิวาระ)
กลุ่มยากูซ่าทรงอิทธิพลของญี่ปุ่น จำนวนสมาชิก 9 หมื่นคนเทียบเท่ากับมัสชิโม่ ไม่นานมานี้เขาเพียงสงสัยว่ามีคนนอกแทรกซึมเข้ามา เลยให้เอสเตอร์จัดการในฐานะที่ดูแลที่นี่มาตลอด แล้วมันก็เป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ
“แล้วมันเปิดปากหรือยังว่าเข้ามาเอาอะไร”
(ไม่พูด) สมาชิกฟูจิวาระขึ้นชื่อเรื่องความซื่อสัตย์
“มึงจัดการไปก็แล้วกันแต่อย่าตายนะ ถ้ามันไม่ยอมพูดจริง ๆ เดี๋ยวกูจัดการเอง”
(ได้ คืนนี้มึงก็ต้องไปงานด้วยล่ะ) เอสเตอร์ย้ำเตือนอีกครั้ง เหมือนเรากำลังสลับหน้าที่กัน
“มึงน่าจะบอกกูเร็วกว่านี้ ไม่งั้นจะให้ก้าอยู่ต่อ”
