หมับ!
แขนเรียวโอบกอดเข้าที่เอวของลาเดล เขาก้มมองแขนของฉันจากนั้นก็เลื่อนสายตาขึ้นมองหน้า ภายในนี้ค่อนข้างเสียงดังการพูดคุยจำเป็นต้องแนบชิด
แต่ชิดมากไปหรือเปล่าไม่รู้ รู้อย่างเดียว หมอนี่ตัวหอมชะมัด
“นานะสนใจนาย”
“คนเมื่อกี้? มองจากสายตาก็รู้” ลาเดลตอบกลับหลังจากลดแก้วเหล้าห่างจากปาก ถึงฉันจะแสดงดีเยี่ยมกันคนให้เขาได้ เพราะสายตาของผู้หญิงที่มองในตอนแรก เปลี่ยนไปทันทีที่ฉันเข้ามาสวมกอด
“ใช่มั้ยล่ะ นายต้องอยู่ใกล้ฉันเข้าไว้”
“เอาตัวเองให้รอดเถอะ รู้สึกว่าส่วนใหญ่จะพุ่งเป้ามาที่เธอ”
“สบายมาก สบายมาก ฉันจะปกป้องเอง ไม่ให้ใครมายุ่งกับความบริสุทธิ์ของนายเด็ดขาด” หลายคนรู้จักว่าฉันเป็นใครน่า แต่เขาน่ะไม่
“คำนี้ควรบอกตัวเอง”
“การมีอะไรกับฉันแค่คนเดียว ย่อมเหนื่อยน้อยกว่ามีอะไรกับผู้หญิงสิบคน” ปลายเท้าเขย่งขึ้นพูดใกล้หู ท่ามกลางสายตาของผู้หญิงที่สนใจเขา
“....” ลาเดลไม่ตอบโต้กับฉันแล้ว
