ดาวเหนือtalk
หลายวันต่อมา
“ตอนเที่ยงกินอะไรดี” นับเงินถามขึ้นขณะที่เรากำลังทำงานอยู่ที่ห้องนับเงิน
“นับเงินนี้เรายังทำงานไม่ถึงไหนเลยนะ” ฉันงงกับนับเงินมากยังทำไม่ถึงชั่วโมงเลยถามถึงของกินละ
“ก็ทำถึงเย็นเลยไง หรือแกจะรีบกลับไปหาแฟนใช่สิฉันมาเก่าแล้วนิ”
“ไม่เก่าเลยจ้า รักตลอดแหละ” ฉันขยับไปหานับเงินแล้วกอดคอ
“ฮ่าๆ งั้นตอนเที่ยงกินบอนชอนนะอยากกิน”
“โอเค แต่ตอนนี้รีบๆ ทำก่อนเลย”
วันนี้ฉันทิ้งพี่กิตไว้ห้องเขามาส่งแล้วก็กลับไปแน่กว่าจะมาส่งได้ก็แทบแย่ เขาไม่อยากให้ฉันมาเขาอยากพาไปเที่ยวแต่มันไม่ได้ฉันมีงานก็พยายามอธิบายให้เขาเข้าใจกว่าจะมาส่งได้
@หลายชั่วโมงผ่านไป
ตอนนี้ก็เย็นแล้วฉันทำงานเสร็จก็รีบให้นับเงินมาส่งกลัวว่าพี่กิตจะรอแต่พอมาถึงห้องแล้วก็ไม่เจอเขาเลย ไหนบอกจะอยู่ห้องไงแล้วทำมาเป็นไม่อยากให้ฉันไปที่แท้ตัวเองก็ไปเหมือนกัน
“อยู่ไหน ทำไมไม่อยู่ห้อง” ฉันรีบยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหา
